23 أُو مڒَا وَار قِّيمن شَا يسْرَائِيلِيْين خ لْكُفر نْسن، ؤُڒَا ذ نِثْنِي اَثن يڒقّم أَربِّـي لِأَنَّا غَارس جّْهذ نتَّا إِي زِي ثن غَا يڒقّم عَاوذ.
أَذَاوم ينِيغ بلِّي وَار ذَايِي ثْࢲرّم شَا عَاوذ حتَّا ٱڒ نْهَار نِّي إِي غَا ثِينِيم: سَّعْذ يَا ونِّي إِي د يُوْسِين عْلَاحْسَاب يسم ن سِيذِي أَربِّـي!"
شُوْف، ڒبْعَاض ن ڒفْرُوْع يعْنِي ثِسضْوِين تْوَاقسّنْت زِي ثْزِيتُونْت، سّنِّي شك ثتْوَاڒقّْمذ ذݣ ومْشَان نْسنْت جَار ثِنِّي يقِّيمن وَاخَّا شك ذ اَزمُّوْر، ثْشَرّْشذ ذݣ يࢲوْرَان ن ثْزِيتُونْت ثدَّرذ زَّايْسن.
شُوْف، شك تْوَاقسّذ زݣ وزمُّوْر يعْنِي طَّبِيعَا نّش، سّنِّي تْوَاڒقّْمذ ذِي ثْزِيتُوْنْت يعْنِي مَاشِي طَّبِيعَا نّش. أُو نِثنْتِي، مشْحَاڒ يهْون اَذ تْوَاڒقّْمنْت يعْنِي ثِسضْوِين ن ثْزِيتُوْنْت اَذ تْوَاعقْبنْت غَار لْأَصل نْسنْت.
وَلَكِن خْمِي غَا يَامن شَان يِجّن زِي سِيذِيثْنغ، اَذَاس يتْوَاكّس لْتَام نِّي.
إِيوَا نشِّين نتْوَاڒَا بلِّي تُوْغَا وَار زمَّرن شَا اَذ اَذْفن ذِي أَرَّاحث ن سِيذِي أَربِّـي مِينْزِي ؤُݣِين اَذ اَمْنن.