22 إِذن خْزَر مشْحَاڒ يصْبح أَربِّـي مشْحَاڒ إِي يقْسح. ئِقْسح خ يِنِّي يوْضَان؛ ئِصْبح اَكِذش شك يعْنِي مڒَا ثقِّيمذ ذِي ڒْخِير نّس. مڒَا لَّا اَتَاف اَذ تْوَاقسّذ ؤُڒَا ذ شك.
وَلَكِن زَّرِّيعث نِّي إِݣ يوْضَان ذِي ثْمُوْرْث ثَصبْحَانْت نتَّاث اَم يِوْذَان إِي تسْڒَان إِ وَاوَاڒ ن أَربِّـي قبْڒن-ث س وُوْڒ نْسن اَصبْحَان ذ اَشمْڒَاڒ، صبَّارن حمَا اَذ اَرْون.
كُڒ اَكشُّوْض إِي د يفّْغن زَّايِي وَار يتِيرو شَا يزكُّوْنن ن وضِيڒ اَث يقسّ بَابَا. أُو كُڒ اَكشُّوْض إِݣ يتَارْون يزكُّوْنن ن وضِيڒ أَث يزْبَار حمَا اَذ د يَرْنِي يزكُّوْنن نّغْنِي.
ينَّا-ٱسن عِيْسَى إِ يسْرَائِيلِيْن يِنِّي زَّايس يُوْمْنن: "مڒَا ثقِّيمم ذݣ وَاوَاڒ ينُو، أَذ تِيڒِيم ذ صَّح ذ يمحْضَارن ينُو.
وَامِي د يُوْوض، يُوْفَا مَامّش ثن يبَرك أَربِّـي. ئِفَرح يبْذَا يتْشجَّاع-يثن مَارَّا بَاش اَذ قِّيمن ذݣ وبْرِيذ ن سِيذِيثْنغ س مَارَّا وُوْڒَاون نْسن.
ݣِّين ؤُڒ ذݣ يمحْضَارن نِّي، شجّْعن-ثن بَاش اَذ اَرْنِين ذِي لْإِيمَان نْسن. قَّارن-اَسن: أُو لَابُد اَخَانغ ثكّ اَطَّاس ن تَمَارَا بَاش نشِّين ڒْمُوْمِنِين أَ نَاذف ذِي ڒْمُلْك ن أَربِّـي.
إِيوَا، مڒَا أَربِّـي تُوْغَا وَار يحِينّ شَا ذِي ڒفْرُوْع ن لْأَصل، ؤُڒَا ذ شك وَار ذَايك يتْحِينِّي شَا.
أَذَاسن يُوْش ثُوْذَارْث وَار يفنِّين شَا إِ يِنِّي يصبَّارن تݣّن لْحَسَانَاث، لِأَنَّا رزُّوْن خ لْهِمَّا ذ ؤُوقَّار ذ ثُوْذَارْث نِّي يتْدُوْمَان.
أَقَا ثْنجّْمم زَّايس وَامِي ذَايس تطّْفم مْلِيح ذݣ وَاوَاڒ ن تّبْشِير نِّي ونِّي إِي زِي كنِّيو بشَّرغ. مڒَا لَّا، زَعْمَا لْإِيمَان نْوم ثسْبطّْڒم-ث.
إِيوَا يتْخصَّا وَار نْتِيحڒ شَا ذِي ڒخْذَايم ن ڒْخِير. مَايمِّي؟ ڒَاحقَّاش اَڒ ڒْوقْث نِّي نِيشَان ن ومْجَار أَ نمْجَار يعْنِي مڒَا وَار نفْشِيڒ شَا.
خ مَانَايَا، وَامِي ؤُݣِيغ اَذ صْبَرغ عَاذ كْتَار، سّكّغ-د غَارْوم تِيْمُوْتَاوُس بَاش اَذ سّْنغ لْإِيمَان نْوم. ݣّْوْذغ ونِّي يتْغَرَّان تُوْغَا يغَرّ-يكنِّيو س يبْرِيذن نّس أُوْشَا مِين تُوْغَا نخْذم جَارَاوم يمْكن يذْوڒ اَخْمِي وَار نݣِّي وَالُو.
ڒخُّو اَقَا نتْعِيش مْلِيح وَامِي تْبدَّام نِيشَان ذݣ وبْرِيذ ن سِيذِيثْنغ.
أَ نطّف بْڒَا مَا أَ نضْڒق ذِي لْأَمَال نِّي إِي خف نْشهّذ لِأَنَّا أَربِّـي إِي ذَانغ يوعْذن ذَايس تِّقث.
أَقَا نشِّين أَ نِيڒِي ذ يمْعَشَارن ذِي لْمَسِيح يعْنِي مڒَا نقِّيم نطّف مْلِيح اَڒ ونݣَّارُو ذِي تِّقث نِّي إِي تُوْغَا غَارْنغ ذ اَمزْوَارُو.
وَلَكِن لْمَسِيح نتَّا ذ مِّيس يحكّم خ اَيثْبَاب ن ثدَّارْث ن أَربِّـي، ئِتْكلَّاف زَّايْسن نِيشَان. أُو نشِّين ذ اَيثْبَاب-أَ ن ثدَّارْث نّس يعْنِي مڒَا نطّف مْلِيح ذِي زْعَامث نّغ أُو ذِي لْأَمَال نّغ إِي خف نْتفْتَاخَر.
فّْغن زَّايْنغ وَلَكِن تُوْغَا وَار دْجِين شَا زَّايْنغ. مَعْلِيك زَّايْنغ، أَتَاف قِّيمن اَكِذْنغ. نِثْنِي فّْغن بَاش اَد د يبَان بلِّي وَار دْجِين شَا زَّايْنغ.
فكَّر مشْحَاڒ ثْغلْطذ، تُوْب، اݣّ ڒخْذَايم نّش ثِمزْوُوْرَا. مڒَا ثُوْݣِيذ اَذ تُوْبذ، أَذ د اَسغ غَارك اَذ يْسِيغ ڒْقنْدِيڒ نّش زݣ ومْشَان نّس.