15 أَقَا وَامِي خَاسن يُوْزّڒ أَربِّـي، ئِسمْصْڒَاح نتَّا دُّنشْت-أَ اَكِذس. عَاوذ خْمِي ثن غَا يقْبڒ، أَذ تِيڒِي اَم ثُوْذَارْث إِ يِنِّي يمُّوْثن!
ڒخُّو يتْخصَّا-ٱنغ أَ نْفَرح أَ نزْهُو اَطَّاس مِينْزِي ؤُمَاش تُوْغَا يمُّوْث، ڒخُّو يدَّر. تُوْغَا يودَّار، ڒخُّو يتْوَاف."
فَا ونِّي ؤُمِي يضْعف لإِيمَان نّس قبْڒم-ث جَارَاوم بْڒَا مَا اَكِذس ثْمنْغم خ لْأَفْكَار نّس.
ونِّي يتْوَاڒَان مَارَّا لْمَكْلَا حَلَال يتْخصَّا-يَاس وَار يسحْقِير شَا ونِّي وَار يتتّن شَا. عَاوذ ونِّي وَار يتتّن شَا يتْخصَّا-يَاس وَار يتْعيِّيب شَا خ ونِّي يتْوَاڒَان لْمَكْلَا مَارَّا حَلَال لِأَنَّا أَربِّـي يقْبڒ-يث.
ڒْمَعْنَا-يَا ينُوْفَّرن يخطّط-يت-يد بَاش اَذ تبْذَا ثْصدْجَاح ذِي ڒْوقْث نّس نِيشَان بَاش اَذ يسْمُوْن أَربِّـي مَارَّا ثِمسْڒَايِين ذِي لْمَسِيح، يعْنِي ثِمسْڒَايِين ذݣ وجنَّا ذ ثْمُوْرْث.
وَامِي ثعْذُو تڒْتِيَّام ذ ؤُزْين نِّي، يُوْذف ذَايْسن يجّن ن بُوْحْبڒ زِي أَربِّـي ذِي ڒشْهُوْذ-أَ، كَّرن بدّن خ يضَارن نْسن. ينِّي ثن يࢲْرِين ثُوْذف ذَايْسن ثِيݣّْوْذِي ذ ثَمقّْرَانْت.