20 منْبَعْد يزْعم نَّبِي إِشَعْيَا ينَّا: <يِنِّي وَار خَافي يرزُّوْن شَا ؤُفِين-اَيِي، سْمظْهَارغ-د يخف ينُو إِ يِنِّي وَار خَافِي يتْسقْسِين.>
أَمنِّي يِنِّي يدْجَان ذ ينݣُّوْرَا اَذ ذوْڒن ذ يمزْوُوْرَا؛ يِنِّي يدْجَان ذ ئِمزْوُوْرَا اَذ ذوْڒن ذ ينݣُّوْرَا."
ينَّا-ٱس سِيذس: فّغ غَار يبْرِيذن ذ يمسْرُوْقن، سِيذف-د يوْذَان س بزّز بَاش اَذ اَذْفن بَاش اَذ تْعمَّر ثدَّارْث ينُو.
وَامِي وَار سِّينن شَا مَامّش يݣَّا أَربِّـي يسمْصْڒَاح اَكِذس بْنَاذم، كَّرن نِثْنِي ذْفَارن اَبْرِيذ نْسن نِّيث وَار قْبِيڒن شَا اَبْرِيذ ن أَربِّـي.
إِيوَا، مِين غَا نِينِي؟ يِنِّي وَار يدْجِين شَا زِي أَيث-إِسْرَائِيل تُوْغَا وَار رزُّوْن شَا صُّلْح اَك أَربِّـي، وَلَكِن ؤُفِين-ث وَامِي ؤُمْنن.
أَيث-إِسْرَائِيل وَامِي رزُّوْن يجّن ن شَّرِيعَا يتِيشّن صُّلْح اَك أَربِّـي، وَار ؤُفِين شَا شَّرِيعَا نِّي.
نشِّين نْتخْس مِينْزِي نتَّا يخس-اَنغ ذ اَمزْوَارُو.