16 لْإِنْجِيل وَلَكِن وَار ث قْبِيڒن شَا مَارَّا يوْذَان. أَقَا مِين يقَّار نَّبِي إِشَعْيَا زِي زْمَان: <آ سِيذِي أَربِّـي، وِي يُوْمْنن س مِينْزِي نتْبشَّار؟>
أَمنِّي إِي ذَاسن يتْكمَّاڒ وَاوَاڒ ن نَّبِي إِشَعْيَا إِݣ ينَّا ذݣ يِجّن ن زْمَان: <شْحَاڒ مَا تسْڒِيم وَار تفْهِيمم، شْحَاڒ مَا ثْخزَّرم وَار تْوِيڒِيم.
وَلَكِن كنِّيو وَار تِيمْنم شَا مِينْزِي وَار ثدْجِيم شَا ذ يحُوْڒِيْين ينُو.
ڒبْعَاض زَّايْسن قْتَانْعن س مِين ينَّا، ڒبْعَاض زَّايْسن وَار ؤُمِيْنن شَا.
أَقَا زِي عِيْسَى أُو خ سَّبَاب ن يِيسم نّس يݣَّا ذَايِي أَربِّـي لْبَرَكَا حمَا اَذ يڒِيغ ذ اَرَّسُوْل، أَذ بشَّرغ يوْذَان زِي مَارَّا ڒݣْنُوْس اَزَّايس اَمْنن اَذَاس طَاعن.
شُوْف، ڒبْعَاض ن ڒفْرُوْع يعْنِي ثِسضْوِين تْوَاقسّنْت زِي ثْزِيتُونْت، سّنِّي شك ثتْوَاڒقّْمذ ذݣ ومْشَان نْسنْت جَار ثِنِّي يقِّيمن وَاخَّا شك ذ اَزمُّوْر، ثْشَرّْشذ ذݣ يࢲوْرَان ن ثْزِيتُونْت ثدَّرذ زَّايْسن.
ڒخُّو يبَان-د مَانَايَا إِ يِوْذَان يتْوَاسّن س لْكُتُب ن لْأَنْبِيَا. أَربِّـي يعْنِي ونِّي يتْدُوْمَان إِ ڒبْدَا يُوْمَر اَزَّايس اَمْنن مَارَّا ڒݣْنُوْس اَذَاس طَاعن.
وَلَكِن اَغَارْسن يِيڒِي لْحِسَاب ذ لْعِقَاب غَار يِنِّي يرزُّوْن إِ يِيخف نْسن وَاهَا ذ يِنِّي وَار يتْطِيعِين شَا إِ لْحَقِيقَا ذفَّارن مِين وَار يدْجِين شَا نِيشَان.
إِيوَا مڒَا ڒبْعَاض زَّايْسن وَار ؤُمِينن شَا، مَا س لْكُفر نْسن إِي زِي غَا يسْبطّڒ أَربِّـي ڒْعَهذ نّس؟
وَلَكِن أَ نحْمذ أَربِّـي! وَاخَّا ثْطَاعم إِ ڒْمُعْصِيّث قْبڒ، ڒخُّو ثْطَاعَام س وُوْڒَاون نْوم إِ ؤُسڒْمذ نِّي إِي كنِّيو يسِّيوْضن. ثهْنَام زِي ڒْمُعْصِيّث، ثْذوْڒم ذ يسمْغَان إِ مِين يدْجَان نِيشَان.
آ أَيث-ݣَلَاطْيَا، مَا ثْبُوْهْڒِيّم نِغ؟ وِي ذَاوم يݣِّين سّْحُوْر؟ نْشرّح-اَوم مْلِيح زَّاث إِ ثِيطَّاوِين نْوم مَامّش يمُّوْث لْمَسِيح خ صَّلِيب.
تُوْغَا كنِّيو ثدْجَام ذݣ يِجّن ن وبْرِيذ غَار زَّاث مْلِيح. وِي كنِّيو يسْبدّن بَاش وَار تݣّم شَا اَرَّاي إِ لْحَقِيقَا؟
أَذ ينْتَاقم زݣ يِنِّي وَار يسِّينن شَا أَربِّـي ذ يِنِّي وَار يتْطِيعِين شَا إِ لْإِنْجِيل ن سِيذِيثْنغ عِيْسَى.
س لْإِيمَان يكَّر نَّبِي بْرَاهِيم يطَاع-اَس إِ أَربِّـي وَامِي ذَاس د يڒَاغَا اَذ يرَاح غَار يِجّن ن ومْشَان إِي غَا يقْبڒ ذ لْوَارث. ئِفّغ نتَّا تُوْغَا وَار يسِّين شَا مَانِي غَا يرَاح.
لِأَنَّا ڒخْبَار-أَ ن ڒْخِير إِي ذَانغ د يتْوَابشَّرن إِ نشِّين، ؤُڒَا ذ ڒجْذُوْذ نّغ تْوَابشَّرن زَّايس. وَلَكِن وَار سْتنْفِيْعن شَا زَّايس وَامِي ؤُݣِين اَزَّايس اَمْنن.
وَامِي يعْذُو اَعدّب نِّي بْڒَا ڒْمُعْصِيّث، ئِذْوڒ نتَّا ذ ڒْعُنْصَر ن وسنْجم يعْنِي يزمَّر اَذ يسنْجم مَارَّا يِنِّي إِي ث يتْطَاعَان.
ڒخُّو ثسِّيصْفَام يخف نْوم وَامِي ثْطَاعم إِ لْحَقِيقَا بَاش اَذ تِيڒِي ذَايْوم يجّن ن ڒمْحِبّث جَار وَاوْمَاثن بْڒَا نِّفَاق. س مَانَايَا يتْخصَّا-كنِّيو اَذ ثخْسم اَيَاوْيَا اَطَّاس س وُوْڒَاون نْوم.
أُو عَاوذ يقَّار: <ئِج ن تِّيرْشث إِي ذِي تنْقْڒَاضن يِوْذَان، ذ يجّن ن وزْرُو إِي ثن يغطّْڒن.> قَا تنْقْڒَاضن ذَايس مِينْزِي عصَّان اَوَاڒ نّس، أَمنِّي إِي خَاسن يُوْرَا.
آ ثِمْغَارِين، أَمنِّي عَاوذ يتْخصَّا اَذ طَاعنْت إِ يرْيَازن نْكنْت. حمَا يِنِّي وَار يتݣّن شَا اَرَّاي إِ وَاوَاڒ ن أَربِّـي اَتَاف ثِمْغَارِين نْسن اَثن د اَرّنْت غَار ڒْمُوْمِنِين بْڒَا مَا ٱكِذْسن سِّيوْڒنْت س وَاوَاڒ غِير س ثِيْشْرِي نْسنْت أُو صَافِي.