1 ينَّا-ٱسن بُوْلُس: آي اَيثْمَا، مشْحَاڒ تْمنِّيغ س وُوْڒ ينُو تْࢲَادْجِيغ إِ أَربِّـي اَذ تنْجم لْأُمَّا ينُو.
يَا لْقُدْس، يَا لْقُدْس! ذ شم إِݣ ينقّن لْأَنْبِيَا، ذ شم إِݣ يرجّْمن يِنِّي غَارم د يسّكّ أَربِّـي! نش مشْحَاڒ ن ثْوَاڒَاثِين خْسغ اَذ سْمُوْنغ ثَارْوَا نّمْ اَم شَان ثْيَازِيط يتحْبُوْبُوْضن خ يفِيدْجُوْسن نّس وَلَكِن كنِّيو ثُوْݣِيم.
وَلَكِن نش وَار حْذِيجغ شَا شْهَاذث ن بْنَاذم. قَّارغ-اَوم مَانَايَا حمَا اَذ تْنجْمم.
نش شهّْذغ خَاسن رزُّوْن اَذ ݣّن لْوَاجِب اَك أَربِّـي، وَلَكِن وَار سِّينن شَا اَذ ݣّن لْوَاجِب.
مَامّش يقَّار لْكِتَاب: <أَقَا ݣِّيغ ذِي ثنْدِينْت ن لْقُدْس يج ن تِّيرْشث إِي ذِي تنْقْڒَاظن يِوْذَان، ذ يِجّن ن وزْرُو إِي ثن يغطّْڒن. ونِّي إِي زَّايس غَا يَامْنن، عمَّارْص اَث خيّْبغ.>