8 غَارسنْت اَشوَّاف اَمشْنَاو اَشوَّاف ن ثمْغَارِين. ثِغْمَاس نْسنْت اَمشْنَاو ثِغْمَاس ن سّْبَع.
أَمُّو إِݣ ينَّا نَّبِي إِشَعْيَا زِي قْبڒ: <مَعْلِيك وَار يدْجِي ذ سِيذِي أَربِّـي لْعَلَامِين إِي يحفْضن شَان دُّوْرِّيث نّغ، إِڒِي يوْقع-اَنغ اَمشْنَاو مِين يوقْعن إِ ثنْدِينْت ن سَادُوْم ذ ثنْدِينْت ن عَمُوْرَا.>
أَمنِّي عَاوذ خْسغ ثِمْغَارِين اَذَايْسنْت يِيڒِي لْإِحْتِرَام اَذَايْسنْت يِيڒِي ڒحْيَا ذ لْمَعْقُوْل، مَاشِي اَذ قِّيمنْت س وشوَّاف يضْڒق اَطَّاس نِغ س دّْهب ذ جُّوْهَار ذ وَارُّوْض إِي يغْڒَان.
زِّين نْكنْت مَاشِي ذ لْمُهِم غَار بَارَّا يعْنِي اَذ تْمُوْذنْت يشوَّافن نِغ اَذ تݣّنْت ثِسنْسْڒِين ذ ثمْقيَّاسِين ن دّْهب نِغ ذ اَرُّوْض إِي يغْڒَان.