4 دّخَان ن تْبَاخُوُر-أَ اَك ثࢲَادْجِيث ن ڒْمُوْمِنِين صَّالِحِين يݣَعّذ زݣ وفُوْس ن لْمَلَاك-أَ وَانِيتَا غَار وجنَّا زَّاث إِ أَربِّـي.
وَامِي يتْشعَّاڒ تْبَخُوْر، مَارَّا شَّعْب نِّي إِي ذِنِّي يمُوْنن قِّيمن غَار بَارَّا إِ ثمْزِيذَا تْࢲَدْجَان.
ئِخْزَر ذَايس كُوْرْنِينْيُوْس مْلِيح يݣّْوذ ينَّا-ٱس: "آ سِيذِي، مِين ثْرزُّوْذ؟" ينَّا-ٱس لْمَلَاك نِّي: "قَا ثْࢲَادْجِيث نّش ذ صَّذَقَا نّش اَقَا يقْبڒ-يثنْت زَّايك أَربِّـي، نتَّا قَا يفْقذ-يشك.
أُوْشَا ثَمْزِيذَا ثَمقّْرَانْت ثْعمَّر س دّخَّان ن لْعَظَمَا ن أَربِّـي ذ جّْهذ نّس. وَار يزمَّر حَدّ اَذ يَاذف غَار ثمْزِيذَا ثَمقّْرَانْت حتَّا اَڒ غَا كمّْڒنْت سبْعَا-يَا ن ڒْمُصِيبَاث إِي د غَا سهْوَانْت سبْعَا ن لْمَلَائِكَاث نِّي.
يُوْسَا-د يجّن ن لْمَلَاك نّغْنِي يبدّ غَار ڒْمذْبَح، ئِيْسِي-د ثِمجْمَارْث نِّي يتْوَاصنْعن س دّْهب. ئِمُّوْش-اَس اَطَّاس ن تْبَخُوْر حمَا اَذ يقدّم تْبَخُوْر نِّي اَك ثْࢲَادْجِيث ن ڒْمُوْمِنِين صَّالِحِين خ ڒْمذْبَح ن دّْهب يدْجَان زَّاث إِ لْعَرْش.