12 قَّارنْت: "آمِين! لْحَمد ذ لْعَظَمَا ذ لْحِكْمَا ذ شُّكر ذ ؤُوقَّار ذ ثْزمَّار ذ جّْهذ إِ أَربِّـي نّغ إ ڒبْدَا ن ڒبْدَاث. آمِين!"
وَار ذَانغ تݣّ شَا ذِي ڒمْحَاين، سنْجم-اَنغ زِي شَّرّْ. {ڒَاحقَّاش ڒْمُلْك يدْجَان نّش، ذ ثِزمَّار، ذ لْعَظَمَا إِ شك إِ ڒبْدَا. آمِين.}
أَقَا مَارَّا يُوْسَا-د يكَّا-د زَّايس، كُلْشِي نّس. أَغَارس ثِيڒِي لْعَظَمَا إِ نتَّا إِ ڒبْدَا. آمِين.
مڒَا تْشكَّرذ أَربِّـي س اَرُّوْح وَاهَا، ونِّي إِي غَارْوم د يُوْسِين س زِّيَارَا وَار يزمَّر اَذ يِينِي آمِين خ شُّكر نّش لِأَنَّا وَار يسِّين شَا مِين ثقَّارذ.
شُوْف، مَانَايَا يوْقع مَارَّا بَاش اَكنِّيو ينْفع. خْمِي يتنْتَاشَار اَرْضَا غَار يِوْذَان اَطَّاس س وَاطَّاس يعْنِي اَرْضَا-يَا اَذ د يسْفيّض شُّكر إِ لْعَظَمَا ن أَربِّـي.
ئِتْخصَّا-كنِّيو اَذ تِيڒِيم ثبْنَام خ دْسَاس نّس مْلِيح، أَذ تِيڒِيم ثْجهْذم ذِي لْإِيمَان نْوم مَامّش إِي كنِّيو سڒْمَاذن، أَذ تِيڒِيم تنْفيَّاضم س شُّكر.
مَارَّا مِين تݣّم س وَاوَاڒن نِغ س لْحَسَانَاث، ئِتْخصَّا اَذ تݣّم مَانَايَا مَارَّا عْلَاحْسَاب يسم ن سِيذِيثْنغ عِيْسَى اَزَّايس تْشكَّرم أَربِّـي بَابَاثْنغ.
يعْنِي أَربِّـي ونِّي يدْجَان وَاحْذس يسنْجَام-اَنغ. أَغَارس ثِيڒِي لْعَظَمَا ذ ثُوْعْڒَات ذ لْقُوَّا ذ سُّلْطَا س عِيْسَى لْمَسِيح سِيذِثْنغ يعْنِي قْبڒ إِ مَارَّا زْمَانَاث إِي يعْذُوْن أُو ذ ڒخُّو أُو ذ ڒبْدَا ن ڒبْدَاث. آمِين.
نش ذ ونِّي يدَّرن. تُوْغَا مُّوْثغ، ڒخُّو نش دَّرغ إِ ڒبْدَا ن ڒبْدَاث. غَارِي ڒمْفَاتَاح ن ڒْموْث ذ لْأَخِرَا.
اَرْبعَا و عِشْرِين ن يمْغَارن ذ اَرْبعَا ن لْمخْلُوْقَاث سجّْذن إِ أَربِّـي يقِّيمن خ لْعَرْش، قَّارن: "آمِين! حمْذث أَربِّـي!"