11 أَقَا ؤُسِيغ-د وَار تْعطَّاڒغ شَا. طّف ذِي لْإِيْمَان نّش حمَا وَار د يتِيس حَدّ اَش ييْسِي تَّاج نّش.
مَارَّا يِنِّي يتمْعَانَاذن ذِي لْملْعَب حكّْمن خ دَّات نْسن ذِي مَارَّا ثِمسْڒَايِين-أَ. تݣّن مَانَايَا بَاش اَذ د اَوِين يجّن ن تَّاج وَار ذَاسن يتْدُوْمِي شَا. وَلَكِن نشِّين نْتݣّ مَانَايَا بَاش أَ د نَاوِي يجّن ن تَّاج يتْدُوْمَان إِ ڒبْدَا.
ئِتْخصَّا اَذ د يمظْهَار صّْبَر نْوم إِ مَارَّا يوْذَان، أَقَا سِيذِيثْنغ يُوْذس-د.
أَمنِّي عَاوذ ونِّي يتمْعَانَاذن ذِي لْملْعَب؛ مڒَا وَار يتمْعَانَاذ شَا عْلَاحْسَاب لْقَانُوْن وَار يربّح شَا لْجَائِزَا.
سَّا ٱڒ ثْسَاونْت يتْرَاجَا-اَيِي يجّن ن تَّاج ن صُّلْح اَݣ أَربِّـي ونِّي إِي ذَايِي غَا يُوْش سِيذِيثْنغ إِي يدْجَان ذ لْقَاضِي نِيشَان؛ أَذَايِي-ث يُوْش ذِي نْهَار نِّي ن لْحِسَاب. مَاشِي اَذَايِي-ث يُوْش إِ نش وَاهَا؛ لَّا، أَث يُوْش إِ مَارَّا يِنِّي يتخْسن نْهَار نِّي إِي ذِي د غَا يمظْهَار.
سَّعْذ ن ونِّي يصْبَارن خ ڒمْحَاين اَتَاف خْمِي غَا ينْجح اَذ ييْسِي تَّاج ن ثُوْذَارْث ونِّي إِي زِي يعَاهذ أَربِّـي يِنِّي إِي ث يتْحِبَّان.
آي أَيثْمَا، وَار سَّاوَاڒث شَا ذݣ وَايَاوْيَا حمَا وَار تْوَاعِيقِيبم شَا؛ قَا ونِّي يتحْكَامن يبدّ-د غَار ثوَّارْث.
سَّعْذ ن ونِّي إِي غَا يغَرن اَوَاڒن ن لْوَاحِي-يَا. سَّعْذ ن يِنِّي عَاوذ إِي غَا يصنّْطن إِ مِين يُوْرِين ذِي لْكِتَاب-أَ اَزَّايس ݣّن اَرَّاي ڒَاحقَّاش ڒْوقْث ثْقَارّب-د.
("صنّْطث، قَا نش اَذ د اَسغ اَم د يُوْسَا يج وشفَّار. سَّعْذ ن ونِّي إِي غَا يِيڒِين عْلَابَال اَذ يحْضَا اَرُّوْض نّس حمَا وَار يݣُّوْر شَا ذ اَعرْيَان اَذ ࢲرن يِوْذَان ثُوْعَرْيَنْت نّس.")
وَار تݣّْوذ شَا زِي مَامّش إِي غَا تْوَاعدّْبذ. أَقَا إِبْڒِيس اَذ يسِيذف ڒبْعَاض زَّايْوم غَار ڒحْبس حمَا اَذ تْوَاجَرّْبم. أَذ تْسعْذُوْم ڒمْحَاين ذي عشْرَايَّام. اَرْنِي ذِي لْإيْمَان نّش وَاخَّا اَش نْغن، نش اَذَاش ؤُشغ تَّاج ن ثُوْذَارْث.
نش سّْنغ مَانِي ثْزدّْغذ، ذِنِّي لْعَرْش ن شِّيطَان. شك تطّْفذ ذݣ يِيسم ينُو. وَار ثنْكَرذ شَا لْإِيْمَان إِي زَّايِي ثݣِّيذ، وَاخَّا ذݣ وُوْسَّان نِّي إِي ذِي نْغِين يجّن ن شَّهِيذ ينُو ذَايس ڒَامَان قَّارن-اَس أَنْتِپَـاس. نْغِين-ث زَّاثْوم مَانِي يزدّغ شِّيطَان.
إِنَّمَا، لْإِيمَان نْوم طّْفم ذَايس مْلِيح وَاهَا اَڒ د غَا اَسغ.
ئِنَّا عِيْسَى: "نش اَقَا ؤُسِيغ-د وَار تْعطَّاڒغ شَا! أَذ د اَوِيغ تخْڒِيسث، أَذ جَازِيغ كُڒ يجّن عْلَاحْسَاب ڒخْذَايم نّس.
ئِقَّار عِيْسَى يعْنِي ونِّي يخبَّرن خ ثْمسْڒَايِين-أَ: "وَاه، نش أَقَا ؤُسِيغ-د وَار تْعطَّاڒغ شا!" آمِين، أَرَاح-د آ سِيذِيثْنغ عِيْسَى.
"نش اَقَا ؤُسِيْغ-د وَار تْعطَّاڒغ شَا! سَّعْذ ن يِنِّي يتݣّن اَرَّاي إِ وَاوَاڒن ن لْوَاحِي يدْجَان ذِي لْكِتَاب-أَ."
عْقڒ خ تَّعْلِيم إِي ثْقبْڒذ وَامِي ذَاس ثسْڒِيذ. خْذم زِّايس، تُوْب. مڒَا وَار ثدْجِيذ شَا عْلَابَال، نش اَغَارك د اَسغ اَم يِج وشفَّار وَار ثسِّينذ شَا مَان ثْسَاعَّات إِي د غَا اَسغ.
سّنِّي عَاوذ اَرْبعَا أُو عِشْرِين نِّي ن يمْغَارن تْركَّاعن-اَس إِ ونِّي يقِّيمن خ لْعَرْش، تْسجَّاذن-اَس إِ ونِّي يدَّرن إِ ڒبْدَا ن ڒبْدَاث. كُڒ يجّن زَّايْسن ينطَّر تَّاج نّس زَّاث إِ لْعَرْش يقَّار:
نّْضن-اَس-د إِ لْعَرْش-أَ اَرْبعَا و عِشْرِين ن لْعَرْشَاث، خَاسن اَرْبعَا و عِشْرِين ن يمْغَارن ݣِّين اَرُّوْض ذ اَشمْڒَاڒ، كُڒ يجّن زَّايْسن غَارس تَّاج ن دّْهب خ وزدْجِيف نّس.