5 فكَّر مشْحَاڒ ثْغلْطذ، تُوْب، اݣّ ڒخْذَايم نّش ثِمزْوُوْرَا. مڒَا ثُوْݣِيذ اَذ تُوْبذ، أَذ د اَسغ غَارك اَذ يْسِيغ ڒْقنْدِيڒ نّش زݣ ومْشَان نّس.
كنِّيو ذ ثْفَاوث ن دُّنشْت. ئِجّن ن ثنْدِينْت إِي يدْجَان خ وذْرَار وَار ثْزمَّر اَذ تقِّيم ثْنُوْفَّر.
ئِوْذَان وَار سْرقِّين شَا ڒْقنْدِيڒ حمَا اَخَاس قڒْبن اَقْنُوْش؛ لَّا، تݣّن-ث خ ڒْمَرْفَع حمَا اَذَاسن يُوْش ثْفَاوث إِ مَارَّا ؤُݣ يدْجَان ذِي ثدَّارْث.
إِيوَا، مِين ذَاسن غَا يݣّ بَاب ن ومَرْجع نِّي وضِيڒ؟ أَذ د يَاس نتَّا س يِيخف نّس اَذ ينغ يخمَّاسن نِّي مَارَّا اَذ يجّ اَمَرْجع نِّي وضِيڒ إِ ينّغْنِي.
أَذ يُوْيُوْر زَّاث إِ سِيذِي أَربِّـي س يِجّن ن اَرُّوْح يجْهذ اَم ونِّي ن نَّبِي إِلْيَاس. أَذ يسْمصْڒَاح لْوَالِدِين اَك ثَارْوَا نْسن. أَذ يَارّ يِنِّي يعصَّان غَار وبْرِيذ ن يِنِّي يدْجَان نِيشَان حمَا اَذ يسوْجذ شَّعْب إِ سِيذِي أَربِّـي اَذ يڒِين وجْذن."
أَذ د يَاس نتَّا س يِيخف نّس اَذ ينغ يخمَّاسن نِّي مَارَّا، أَذ يجّ اَمَرْجع نِّي وضِيڒ إِ ينّغْنِي." وَامِي سْڒِين إِ مَانَايَا نَّان: "أَربِّـي يسْتَر!"
كنِّيو إِي يرزُّوْن صُّلْح س شَّرِيعَا نِّي اَك أَربِّـي، أَقَا ثتْوَاحَرّْمم زِي لْمَسِيح ثْبعّْذم خ اَرْضَا نّس.
أَمُّو اَذ تِيڒِيم بَرِئِن بْڒَا ڒْعِيب ذِي ڒْوسْط ن يِوْذَان ن ڒْوقْث-أَ يعوّْجن يخَروْضن. ذَايْسن إِي ثْرقّم اَم يِيثْرَان ذِي دُّنشْت-أَ خْمِي ذَاسن تْقدَّامم اَوَاڒ ن ثُوْذَارْث. أَمنِّي اَذ فْتَخَرغ ذِي نْهَار نِّي ن لْمَسِيح نش وَار ؤُزِّيڒغ شَا وَار خْذِيمغ شَا ذِي ڒْخَاوِي وَاهَا.
فَا عقْڒث خ وُوْسَّان نِّي يعْذُوْن وَامِي خَاوم د يشعْشع نُّوْر. ثصْبَارم خ يِجّن ن ؤُمنْغِي يقْسح، ثْوَاجْهَام اَعدّب.
إِذن آي يمْعِيزّن ينُو، كنِّيو ثسّْنم مَانَايَا، حْضَاث يخف نْوم بَاش وَار كنِّيو يتَاوِي شَا لْغَلَط ن لْمُفْسِدِين اَذ د توْضَام زِي دْسَاس نْوم.
فَا ونِّي يزمَّرن اَكنِّيو يحْضَا بَاش وَار تنْذْڒِيفم شَا، ئِزمَّر عَاوذ اَكنِّيو يقدّم غَار زَّاث نّس لْعَظِيم اَذ تِيڒِيم بْڒَا ڒْعِيب اَغَارْوم ثِيڒِي يجّن ن ڒفْرَاحث ذ ثَمقّْرَانْت،
مِين يعْنَا ڒْمَعْنَا ينُوْفّرن ن سبْعَا ن يِيثْرَان نِّي إِي ثࢲْرِيذ ذݣ وفُوْس ينُو اَفُوْسِي ذ سبْعَا نِّي ن ڒقْنَاذڒ؟ سبْعَا نِّي ن يِيثْرَان، يعْنِي نِثْنِي ذ سبْعَا ن لْمَلَائِكَاث ن ثْجُمَاع ن ڒْمُوْمِنِين. سبْعَا نِّي ن ڒقْنَاذڒ، يعْنِي نِثْنِي ذ سبْعَا ن ثْجُمَاع ن ڒْمُوْمِنِين."
شمْضن يِوْذَان س لْحَرَارَا يجهْذن. وَاخَّا اَمنِّي قَّارن اَوَاڒن وَار يحْڒِين ذݣ يِيسم ن أَربِّـي ونِّي غَار ثدْجَا سُّلْطَا خ لْمُصِيبَاث-أَ. وَار تُوْبن شَا، وَار ث سمْغَارن شَا.
تُوْب! مڒَا لَّا، أَغَارك د اَسغ ذغْيَا وَار تْعطَّاڒغ شَا، أَذ حَارْبغ يوْذَان-أَ س سِّيف إِي د يتفّْغن زݣ وقمُّوْم ينُو.
نش سّْنغ ڒخْذَايم نّش ذ ڒمْحِبّث نّش ذ لإِيْمَان نّش ذ صّْبَار نّش قَا سّْنغ ڒخْذَايم نّش ثِنݣُّوْرَا كْتَار زِي ثِنِّي ثِمزْوُوْرَا.
نش سّْنغ ڒخْذَايم نّش ذ تَمَارَا نّش ذ صّْبَار نّش. سّْنغ وَار ثْقبّْڒذ شَا يِنِّي يدْجَان ذ يعفَّانن، ثْجَرّْبذ يِنِّي يقَّارن قَا نشِّين ذ اَرُّسُل ثُوْفِيذ-ثن سْخرِّيقن وَاهَا.
نش تْربِّيغ نهِّيغ مَارَّا ونِّي تْحِبِّيغ. شك لْإِيْمَان نّش سجْهذ-يث، تُوْب.