14 أَذَاس ينِين يسبَّابن: مِين ثْعشّق شّهْوث نّمْ وَار ث تِيفذ شَا. مَارَّا اَݣْڒَا ذ ڒْخِير نّمْ اَذ يقْضَا، عمَّارْص اَذ د يذْوڒ.
مڒَا لَّا، مِينْخف ثفّْغم اَذ تࢲرم؟ مَا ذ يجّن ن ورْيَاز يَرض اَرُّوْض ذ اَصبْحَان؟ لَّا، يِنِّي إِي غَار يدْجَا وَارُّوْض ذ اَصبْحَان تْعِيشن مْلِيح تِيڒِين ذِي ڒْقُصُوْر ن يزدْجِيذن!
وَلَكِن ينَّا-ٱس أَربِّـي: آي اَفْغُوْڒ! ؤُمِي ثْسوْجَاذذ مَانَايَا؟ ذِي دْجِيڒث-أَ ثَانِيتَا اَذ يتْوَافّغ بُوحْبڒ نّش.
ينَّا-ٱس بْرَاهِيم: عْقڒ آ مِّي ينُو، شك ثيْسِيذ ڒْحَقّ نّش زِي ڒْخِير ذِي ثُوْذَارْث نّش، لِعَازَر يعِيش مْعَادّب. ڒخُّو نتَّا اَقَاث ذَا مْلِيح، شك اَقَّاش ذِي ڒَعْدَاب.
ثِمسْڒَايِين-أَ وقْعنْت ذ يجّن ن لْعِبْرَا إِ نشِّين. مَايمِّي؟ بَاش وَار ذَايْنغ يتِيڒِي مزْڒِي خ شَّرّْ مَامّش تُوْغَا شهَّان نِثْنِي.
خْمِي وَار تِيفم شَا كنِّيو خ مِينْخف ثْرزُّوْم، أَتَاف ثْنقّم. تْمنْغَام تمْنَاقَارم جَارَاوم، مَايمِّي؟ لِأَنَّا كنِّيو وَار ثْزمَّرم شَا اَذ تَاوْضم غَار مِين ثْعشّْقم. وَار غَارْوم شَا، مَايمِّي؟ لِأَنَّا كنِّيو وَار تتَّارم شَا إِ أَربِّـي.
ذ ڒْقَرْفَا، ذ لْعِطَر، ذ تْبَخُوْر، ذ مُوْرّْ، ذ تْبَخُوْر لْلُبَان، ذ وَامَان ن وضِيڒ، ذ زّشْت، ذ وَارن لْفُرْس، ذ يِرْذَان، ذ يفُوْنَاسن، ذ يحُوْڒِيْين، ذ يِيْسَان، ذ يكَارُّوْثن، ذ يسمْغَان يعْنِي يوْذَان.
ئِسبَّابن نِّي إِي كِذس ݣِّين اَݣْڒَا س سّڒْعَاث نِّي اَذ بدّن غَار ڒݣّْوَاج س ثِيݣّْوْذِي زِي ڒَعْذَاب نِّي، أَذ رُوْن اَذ حزْنن.