17 ڒَاحقَّاش ذ أَربِّـي إِݣ يسْمُوْنن ؤُڒَاون نْسن حمَا اَذَاس ݣّن ڒْخَاضَر إِ أَربِّـي، يعْنِي اَذ تَافْقن اَذَاس ؤُشن إِ ڒْوَحْش ڒحْكَام نْسن حتَّا اَڒ إِي غَا تْوَاكمّْڒن وَاوَاڒن ن أَربِّـي.
مِّيس ن بْنَاذم اَذَاس يوْقع عْلَاحْسَاب مَامْش خَاس يقَّار لْكِتَاب، وَلَكِن يَا ڒفْضِيحث ن بْنَاذم نِّي إِي ث غَا يزّنْزن."
يُوْذف شِّيطَان ذݣ وُوْڒ ن يَهُوْذَا ونِّي ؤُمِي قَّارن إِسْخَرْيُوطِي، نتَّا زِي ثنْعَاش نِّي ن اَرُّسُل.
أَذَاوم ينِيغ: أُو لَابُد اَذَايِي يوْقع مِين يُوْرِين ذِي لْكِتَاب عْلَاحْسَاب مَامش يقَّار: <حسْبن-ث اَك لْمُجْرِمِين.> إِيوَا مِين خَافِي يُوْرِين صَافِي اَذ يوْقع."
نتَّا إِي ذَاسن يقّارن <أَربِّـيثن> إِ يِنِّي ؤُمِي د يُوْسَا وَاوَاڒ ن أَربِّـي، أُو لْكِتَاب ڒبْدَا يقَّار ڒْحَقّ.
نش وَار سِّيوِيڒغ شَا خَاوم مَارَّا، نش سّْنغ ؤُݣ يخْضَرغ. ڒخُّو لَابُد اَذ يكمّڒ مِين د يُوْسِين ذِي لْكِتَاب: <ونِّي يشِّين زݣ وغْرُوْم ينُو، يُوْوث-اَيِي س ونِيرز نّس.>
قْبڒ اَمنْسِي تُوْغَا إِبْڒِيس يغَرّ يَهُوْذَا مِّيس ن سِمْعَان إِسْخَرْيُوْطِي حمَا اَذ يزّنْز عِيْسَى.
نَّان إِ وَايَاوْيَا، وَار ث نتْشَارِّيݣ شَا، أَخَاس نݣّ لْقُرْعَا بَاش أَ نسّن وِي ث غَا ييْسِين. أَمُّو يكمّڒ وَاوَاڒ ن لْكِتَاب: <بْضَان اَرُّوْض ينُو جَارَاسن، ݣِّين لْقُرْعَا خ ڒغْضَا ينُو.> أُو ذ مَانَايَا إِي ݣّين ڒْعَسْكَار.
منْبَعْد إِ مَانَايَا يسّن عِيْسَى بلِّي كُڒْشِي يكْمّڒ، ينَّا: "أَقَايِي فُّوْذغ." س وَاوَاڒ نِّي يفّغ مِين د يُوْسِين ذِي لْكِتَاب.
أَ نحْمذ أَربِّـي وَامِي ذَاس يݣَّا ذݣ وُوْڒ إِ تِيتُوْس نّفْس ن ڒْخَاضَر إِي غَارِي نش خَاوم.
أَقَا ذِي نْهُوْرَاث نِّي خْمِي غَا ثْصُوْض لْمَلَائِكَا وِيس سبْعَا ذِي زَّمَّار نّس قَا صَافِي سِّرّ ن أَربِّـي يكمّڒ مَامّش ذَاسن ث يعَوذ إِ لْعِبَاد نّس لأَنْبِيَا."
ࢲْرِيغ يجّن ن لْعَلَامَا نّغْنِي ذ ثَمقّْرَانْت ذݣ وجنَّا يسْذهَّاشن، يعْنِي سبْعَا ن لْمَلَائِكَاث غَارْسنْت سبْعَا ن لْمُصِيبَاث ثِنݣُّوْرَا، زَّايْسنْت إِي غَا يتْوَاكمّڒ ؤُغْضَب ن أَربِّـي.
يِيْنَا تَافَاقن اَذَاس ؤُشن إِ ڒْوَحْش جّْهذ نْسن ذ سُّلْطَا نْسن.
ينَّا-ٱيِي لْمَلَاك ونِّي: "أَرِي مَانَايَا: سَّعْذ ن يِنِّي يتْوَاعَرْضن غَار ومنْسِي ن ڒْفَارْح ن يِزْمَار!" ينَّا-ٱيِي عَاوذ: "أَوَاڒن-أَ دْجَان ذ صَّح زِي أَربِّـي."
ثُمَّا يمُّوْش-اَسن مَارَّا ئِج-يج، تْشَامِّير ذ اَشمْڒَاڒ يتْوَانَّا-يَاسن عَاذ اَذ تصْبَرم شْوَايْت اَڒ غَا يتْوَاكمّڒ لْعَدَد نِيشَان ن اَيثْمَاثْوم إِي غَا يتْوَانْغن اَمشْنَاو كنِّيو، يعْنِي يِنِّي إِي يعبّْذن اَم كنِّيو.