5 منْبَعْد إِ مَانَايَا ࢲْرِيغ ثَمزِيذَا ثَمقّْرَانْت يعْنِي اَقِيضُوْن ن شْهَاذث ينُوْرْزم ذݣ وجنَّا.
ڒخْدّنِّي إِݣ يقَّرْس اَرّْوَاق ن ثمْزِيذَا ثَمقّْرَانْت خ ثْنَاين، زݣ وجنَّا اَڒ ثْمُوْرْث. يوْقع زِّينْزَال، نْفرْقن يِزْرَا خ ثْنَاين.
يِيْنَا خدّْمن شّْغڒ نْسن ذݣ يِجّن ن ثمْزِيذَا نتَّاث اَم يِجّن ن ثِيڒِي يتمْشَابَّاهن ذِي مِين يدْجَان ذݣ وجنَّا. خ مَانَاينِّي أَربِّـي يعْڒم إِ مُوْسَى وَامِي يبْذَا يسْبدَّا اَقِيْضُوْن نِّي اَمقّْرَان ينَّا-ٱس: <فكَّر بَاش اَذ تݣّذ مَارَّا مِين ذَاش خَطّغ ذِي لْخَرِيطَا نِّي ذݣ وذْرَار.>
ثْنُوْرْزم ثمْزِيذَا ثَمقّْرَانْت ن أَربِّـي ذݣ وجنَّا، يمظْهَار-د تَابُوْت ن ڒْعَهذ ن أَربِّـي ذِي ثمْزِيذَا نِّي. ئِوْقع وَاسَّام ذ يغُوْيَان ذ وَاجَّاج ذ زِّنْزَال ذ يشَرَّا اَطَّاس.
يبْذَا يسَّاوَاڒ س وَاوَاڒ وَار يحْڒِين خ أَربِّـي، يعْنِي س وَاوَاڒ وَار يحْڒِين خ يِيسم نّس ذ ثْزدِّيغْث نّس ذ يمزْذَاغ وجنَّا.