20 عفّْسنْت ذِي ثْسِيرْث ن ؤُضِيڒ بَارَّا إِ ثنْدِينْت. حمْڒن-د زَّايس يذَامّن اَڒ وَامِي د يُوْوْضن غَار سْڒِيمث ن ؤُيِيس، ؤُيُوْرن يذَامّن نِّي شَان ثڒْتمِيَّات كِيلُوْمِت.
أَذ تقِّيم دَّات نْسن ذِي شَّارِع ن ثنْدِينْت ثَمقّْرَانْت ؤُمِي قَّارن س ڒْمَعْنَا سَدُوْم نِغ مِصْرَا يعْنِي مَانِي يتْوَاصلّب سِيذِيثْسن.