11 وَامِي ثعْذُو تڒْتِيَّام ذ ؤُزْين نِّي، يُوْذف ذَايْسن يجّن ن بُوْحْبڒ زِي أَربِّـي ذِي ڒشْهُوْذ-أَ، كَّرن بدّن خ يضَارن نْسن. ينِّي ثن يࢲْرِين ثُوْذف ذَايْسن ثِيݣّْوْذِي ذ ثَمقّْرَانْت.
مَارَّا جْمَاعث ن ڒْمُوْمِينِين ذ مَارَّا يِنِّي يسْڒِين خ مَانَايَا ݣّْوْذن اَطَّاس.
وَامِي يسْڒَا أَنَاس إِ وَاوَاڒ نِّي، ئِوْضَا غَار ثْمُوْرْث يمُّوْث ذِنِّي. ئِوْذَان مَارَّا إِي د يارِّين ڒخْبَار-أَ ݣّْوْذن اَطَّاس.
ثُمَّا مڒَا يزدّغ ذَايْوم اَرُّوْح ن أَربِّـي إِي د يسكَّرن عِيْسَى زِي ڒْموْث، أَتَاف ونِّي إِي د يسكَّرن عِيْسَى زِي ڒْموْث اَذَايْوم د يَارّ ثُوْذَارْث ؤُڒَا ذِي دَّات نْوم يفنَّان يعْنِي س اَرُّوْح نّس إِي ذَايْوم يزدّْغن.
لِأَنَّا ذِي عِيْسَى لْمَسِيح، طَّبِيعَا ن اَرُّوْح إِݣ يتِيشّن ثُوذَارْث ثْفكّ-يشك-د زِي طَّبِيعَا ن ڒْمُعْصِيّث ذ ڒْموْث.
ذِي ڒْوقْث نِّي يوْقع يجّن ن زِّنْزَال ذ اَمقّْرَان، ثْنهْذم عشْرَا ذِي مِيَّا زِي ثنْدِينْت. مُّوْثن ذِي زِّنْزَال-أَ سبْعَاڒَاف ن يِوْذَان. يِنِّي يقِّيمن ݣّْوْذن، بْذَان سمْغَارن أَربِّـي إِݣ يدْجَان ذݣ وجنَّا.
ئِوْذَان زِي مْكُڒ شَّعْب ذ ڒْقُوْم ذ لُّغَا ذ ڒْݣـنُس اَذَايْسن خْزَرن ذِي دَّات نْسن ثڒْتِيَّام ذ ؤُزْين، وَار تجِّين حَدّ اَذ ينْضڒ ڒشْهُوْذ-أَ.