39 ينَّا-ٱس عِيْسَى: "وَار ث سْبدَّام شَا. وَار يزمَّر شَان يجّن اَذ يݣّ لْمُعْجِيزَا عْلَاحْسَاب يسم ينُو ڒخْدّنِّي ذغْيَا اَخَافِي يِينِي اَوَاڒ ذ اَعفَّان.
ينَّا-ٱس يُوْحَنَّا: "آ لْمُعَلِّم، قَا نࢲْرَا يجّن يسُوْفُوْغ جْنُوْن عْلَاحْسَاب يسم نّش. نشِّين نرْزُو اَث نسْبدّ وَامِي وَار يدْجِي شَا ذ اَمحْضَار اَكِذْنغ."
ونِّي وَار يدْجِين شَا ضد نّغ، اَقَاث اَكِذْنغ.
س مَانَاينِّي خْسغ اَذ تْفهّْمم مْلِيح بلِّي وَار ذِنِّي حَدّ اَذ يِينِي س أَرُّوْح ن أَربِّـي <قَا عِيْسَى يتْوَانْعڒ>! عَاوذ وَار ذِنِّي حَدّ اَذ يِينِي <قَا عِيْسَى ذ مَوْلَانَا> إِلَّا س أَرُّوْح يقدّْسن.
لَّا، تْزيَّارغ خ دَّات ينُو تَارِّيغ-ت ذ ثِيسْمغْث ينُو. مَاشِي اَذ بشَّرغ اَوَاڒ إِ يِوْذَان أُو غَار ونݣَّارُو اَذ يڒِيغ اَك يِنِّي إِي ثن يسُوْفُوْغن بْڒَا لْجَائِزَا.
وَلَكِن مَعْلِيش، س ثْنَاين ن يبْرِيذن-أَ لْمَسِيح يتْوَابشَّار. ذ مَانَاينِّي إِي يدْجَان مُهِم وَاخَّا س وُوْڒ إِي يدْجَان ذ اَغدَّار نِغ س وُوْڒ إِي يدْجَان يصْفَان. أُو س مَانَاينِّي إِي زِي فَرْحغ نش. وَاه، أَذ قِّيمغ نش فَرّْحغ.