38 ينَّا-ٱس يُوْحَنَّا: "آ لْمُعَلِّم، قَا نࢲْرَا يجّن يسُوْفُوْغ جْنُوْن عْلَاحْسَاب يسم نّش. نشِّين نرْزُو اَث نسْبدّ وَامِي وَار يدْجِي شَا ذ اَمحْضَار اَكِذْنغ."
ذ ثِيْنَا ذ لْعَلَامَاث إِي د غَا يمظْهَارن اَك يِنِّي يتَامْنن: أَقَّا نِثْنِي اَذ سُوْفْغن جْنُوْن عْلَاحْسَاب يسم ينُو، أَذ سِّيوْڒن س يِيڒسَاون ذ جْذِيذ.
ينَّا-ٱس عِيْسَى: "وَار ث سْبدَّام شَا. وَار يزمَّر شَان يجّن اَذ يݣّ لْمُعْجِيزَا عْلَاحْسَاب يسم ينُو ڒخْدّنِّي ذغْيَا اَخَافِي يِينِي اَوَاڒ ذ اَعفَّان.
نش مڒَا سُوْفُوْغغ جْنُوْن س جّْهذ ن بَعْلْزَبُول نِّي زَعْمَا، إِنِيم-اَيِي كنِّيو، مَامّش تݣّن يِوْذَان نْوم سُوْفُوْغن-ثن ؤُڒَا ذ نِثْنِي؟ نِيثْنِي س يِيخف نْسن تْبيَّانن بلِّي كنِّيو وَار غَارْوم بُو ڒحَقّ ذي مين ثقَّارم.