41 ئِطّف-اَس ذݣ وفُوْس إِ ثْحنْجِيرْث نِّي ينَّا-ٱس: طَلِيثَا قُوْمِي، يعْنِي آ ثَحنْجِيرْث كَّر.
ئِقَارّب غَارس يطّف-يت زݣ وفُوْس نّس يسْݣَعّذ-يت-يد. ثفّغ-يت ثْمسِّي، ثكَّر ثبْذَا تْسخَّار خَاسن.
ئِقّس-اَس إِ عِيْسَى، ئِحَاذَا-ث س وفُوْس نّس ينَّا-ٱس: "وَاه نش خْسغ، شك قَا ثْݣنْفِيذ!"
ضحْشن خَاس، ئِكَّر عِيْسَى يسُوْفغ-يثن مَارَّا سّنِّي. يُوْوِي اَكِذس ذِنِّي بَابَاس ذ يمَّاس ن ثْحنْجِيرْث نِّي ذ يِنِّي يرُوْحن اَكِذس. يُوْذف مَانِي ثدْجَا ثْحنْجِيرْث نِّي.
ڒخْدّنِّي ثكَّر ثْحنْجِيرْث نِّي ثبْذَا ثݣُّوْر. غَارس ثنْعَاش يسݣّْوُوْسَا. قِّيمن تْعجّْبن اَطَّاس.
مَامّش يقَّار لْكِتَاب: <أَرِّيغ-شك ذ جدِّيثْسن إِ وَاطَّاس ن ڒݣْنُوْس.> ذِنِّي بْرَاهِيم زَّاث إِ أَربِّـي إِي زِي يتَامن، يعْنِي ونِّي د يسْنكَّرن يِنِّي يمُّوْثن، يعْنِي ونِّي د يخڒْقن مِين عمَّارْص وَار يدْجِين.
دَّات نّغ ن دُّنشْت-أَ اَت يسْبدّڒ لْمَسِيح بَاش اَذ تِذْوڒ اَم دَّات نّس لْعَظِيم. ئِتݣّ مَانَايَا س جّْهذ نِّي إِي زِي يزمَّر اَذ يَارّ قَاع ثِمسْڒَايِين سْوَادَّاي إِ لْحُكم نّس.