17 أُوْشَا بْذَان تتَّارن زَّايس حمَا اَخَاسن يبعّذ زِي جِّهث نْسن.
ڒخْدّنِّي فّْغن-د مَارَّا يوْذَان ن وبِيلَاج بَاش اَذ رَاحن اَذ ڒْقَان عِيْسَى. وَامِي ث ࢲْرِين، حشّْمن-ث حمَا اَخَاسن يبعّذ زِي جِّهث نْسن.
ينَّا-ٱس: "مِين ثْرزُّوْذ زَّايْنغ آ عِيْسَى نَاصِرِي؟ مَا ثُوْسِيذ-د اَخَانغ ثقْضِيذ؟ نش قَا سّْنغ مِين ثعْنِيذ؛ شك ذ لْعَظِيم ن أَربِّـي!"
ئِنْدق-د س يِجّن ن ثْمِيجَّا ثجْهذ ينَّا-ٱس: "آ عِيْسَى آ مِّيس ن أَربِّـي يُوْعْڒَان، مِين ثخْسذ زَّايِي؟ تتَّارغ زَّايك إِ أَربِّـي حمَا وَار ذَايِي تْعدِّيبذ شَا!"
سِمْعَان بُطْرُس وَامِي يࢲْرا مَانَايَا يُوْسَا-د يوْضَا غَار يضَارن ن عِيْسَى ينَّا-ٱس: "آ سِيذِي، بعّذ خَافِي نش ذ لْعَاصِي."
أُوْشَا تَّارن زِي عِيْسَى مَارَّا أَيْثْبَاب ن جِّهث ن يجَرِيثِيْين حمَا اَخَاسن يبعّذ مِينْزِي ݣّْوْذن اَطَّاس. ئِنْيَا ذِي ثغَرَّابُوْت يعْقب سّنِّي.
ؤُسِين-د غَارْسن تتَّارن زَّايْسن اَذَاسن سَامْحن، سُوْفْغن-ثن زِي ڒحْبس تَّارن زَّايْسن اَذ فّْغن زِي ثنْدِينْت.