39 ئِكَّر يسْبدّ اَرِّيح ينَّا-ٱس إِ ڒبْحَر: "سْقَار، قْضع ڒْحِسّ!" أُوْشَا يبدّ اَرِّيح يرْسَا ڒْحَاڒ.
ينَّا-ٱسن عِيْسَى: "مَايمِّي تݣّْوْذم قَاع اَمُّو؟ لْإِيمَان نْوم ذ ؤُقْلِيل." ڒخْدّنِّي يكَّر يسْبدّ اَرِّيح ذ ڒمْوَاج، يَرْسَا ڒْحَاڒ.
ن تَّا يدْجَا غَار پُـوْپَّـا ن ثْغَرَّابُوْت يطّص يسُوْمّث يجّن ن ثْسُوْنْتَا. سْفَاقن-ث يمحْضَارن نَّان-اَس: "آ لْمُعَلِّم مَا وَار ش يتْهِيمِي شَا مَانَايَا؟ أَقَا نشِّين نتْمتَّا!"
وَامِي يُوْفَا عِيْسَى ڒْغَاشِي ذغْيَا مُوْنن-د خَاس، ئِسْبدّ جّنّ نِّي اَعفَّان ينَّا-ٱس: "آ جّنّ اَزينُوْن آ جّنّ اَذهْشُوْر، تَمَرغ شك فّغ زَّايس وَار ذَايس تَاذَاف شَا عمَّارس عَاوذ!"
ئِزيَّار-يث عِيْسَى ينَّا-ٱس: "سْتُوْك شك، فّغ زَّايس!" ئِسغْضڒ جَّن اَرْيَاز نِّي غَار ثْمُوْرْث ذِي ڒْوسْط نْسن ڒخْدّنِّي يفّغ زَّايس وَار ذَاس يݣِّي وَالُو.
يُوْذَار اَغَارس يسْبدّ ثِمسِّي ثفّغ-يت. ذݣ ومْشَان ثكَّر ثبْذَا تْسخَّار خَاسن.
قَارّْبن غَارس يمحْضَارن سْفَاقن-ث نَّان-اَس: "آ لْمُعَلِّم آ لْمُعَلِّم، أَقَا نشِّين نتْمتَّا!" ئِكَّر عِيْسَى يسْبدّ اَرِّيح ذ ڒمْوَاج يهدّن ڒْحَاڒ يرْسَا.