35 ينَّا-ٱسن: "ونِّي يتݣّن س مِين يخس أَربِّـي، أَتَاف نتَّا ذ ؤُمَا ذ وتْشْمَا ذ يمَّا."
مَاشِي مَارَّا يِنِّي إِي ذَايِي يقَّارن آ سِيذِي آ سِيذِي اَذ اَذْفن غَار ڒْمُلْك وجنَّا؛ لَّا، وَار ث تِيذْفن شَا إِلَّا يِنِّي يتݣّن مِين يخس بَابَا إِݣ يدْجَان ذݣ وجنَّا.
ونِّي يخْسن اَذ يݣّ زِي مِين يخس أَربِّـي اَتَاف اَذ يسّن اَسڒْمذ-أَ ينُو مَا زَّايِي نِغ زِي أَربِّـي.
طَاعم-اَسن مَاشِي غِير خْمِي ذَاوم تْبدَّان غَار وزدْجِيف وَاهَا اَذَاسن ثْعجْبم؛ لَّا، أَذ تِيڒِيم اَم يسمْغَان ن لْمَسِيح اَذ تݣّم س ڒْخَاضَر نْوم مِين يخس أَربِّـي.
أَقَا يتْخصَّا اَذ تصْبَارم، مَايمِّي؟ بَاش خْمِي غَا ثݣّم ڒْخَاضَر ن أَربِّـي، أَتَاف اَغَارْوم يِيڒِي مِينْزِي إِي كنِّيو يوْعذ.
وَلَكِن ونِّي يخزَّرن ذِي شَّرِيعَا يكمْڒن ثنِّي إِي ذِي ثدْجَا لْحُرِّيَا، ئِتطّف ذَايس وَار يتتُّو شَا مِين يتْسْڒَا يخدّم زَّايس، أَتَاف اَزَّايس يَاوِي لْبَرَكَا ذِي مِين يتݣّ.
خ مَانَايَا نْهُوْرَاث نِّي إِي ذَاوم يتْغِيمَان ذِي دَّات نْوم مَاشِي اَثن ثْسعْذُوْم عْلَاحْسَاب شّهَاوَاث ن بْنَاذم؛ لَّا، سعْذُوْم-ثن عْلَاحْسَاب ڒْخَاضَر ن أَربِّـي.
دُّنشْت-أَ اَقَا ثْعدُّو-د اَكِذس شّهَاوَاث نّس، وَلَكِن ونِّي يتݣّن ڒْخَاضَر ن أَربِّـي اَذ يقِّيم يدَّر إِ ڒبْدَا ن ڒبْدَاث.