21 وَامِي سْڒِين ڒحْبَاب نّس خ مَانَايَا، ؤُسِين-د حمَا اَث اَوِين اَكِذْسن نَّان قَا يرُوْح-اَس ڒَعْقڒ.
ثُوْسَا-د غَارس يمَّاس ذ اَيْثْمَاس، بدّن بَارَّا إِ ثدَّارْث سّكّن غَارس ڒَاغَان-د خَاس.
نَّان اَطَّاس زَّايسن: "وَانِيتَا ذَايس جْنُوْن. نتَّا ذ اَبُوْهَاڒِي، مَايمّي غَارس تسْڒَام؟"
بُوْلُس نتَّا اَقَاث عَاذ يسَّاوَاڒ يتْذَافَاع خ يِيخف نّس، ئِكَّر لْوَالِي فَسْتُوْس ينَّا-ٱس س جّْهذ: "آ بُوْلُس، شك مَا ثفْلِيپَّـاذ؟ ثْغُوْرِي نّش ثمْغَار قَا ثسْبُوْهڒِي-يِش!"
شُوْف، مڒَا يرُوْح-اَنغ ڒَعْقڒ زَعْمَا، مَانَايَا جَارَانغ ذ أَربِّـي. مڒَا غَارْنغ ڒَعْقڒ، أَتَاف مَانَايَا مْلِيح إِ كنِّيو.