5 وَامِي يࢲْرَا عِيْسَى لْإِيمَان نْسن، ينَّا-ٱس إِ ونشْرُوْف نّي: "آ مِّي تْوَاغْفَرنْت-اَش ڒْمُعْصِيَاث نّش."
ذِنِّي شَان يِوْذَان ؤُوِين-د غَارس يجّن ن ورْيَاز مُّوْثن-اَس يضَارن، ئِزّڒ ذِي ثَاسُّوْث نّس. وَامِي عِيْسَى يࢲْرَا لْإِيمَان إِي ذَايْسن ينَّا-ٱس إِ ونشْرُوْف نِّي: "وَار تݣّْوذ شَا آ مِّي، قَا تْوَاغْفَرنْت-اَش ڒْمُعْصِيَاث نّش."
ئِنقْڒب غَارس عِيْسَى يࢲْرِي-ت أُوْشَا ينَّا-ٱس: "وَار تݣّْوذ شَا آ يدْجِي، شم لْإِيمَان نّمْ يسْݣنْفَا-شم." ثْݣنْفَا ثمْغَارْث نِّي ڒخْدّنِّي.
مِين يسهْڒن اَطَّاس اَذَاس ينِيغ إِ ونشْرُوْف-أَ، مَا ٱذَاس ينِيغ: تْوَاغْفَرنْت-اَش ڒْمُعْصِيَاث نّش؟ نِغ مَا ٱذَاس ينِيغ: كَّر شك ؤُيُوْر؟
شَان يمْسڒْمَاذن ن شَّرِيعَا إِي يقِّيمن ذِنِّي تْفكَّرن نَّان ذݣ وُوْڒَاون نْسن:
ينَّا-ٱس: "آ يدْجِي، شم لْإِيمَان نّمْ يسْݣنْفَا-شم. رُوْح ذِي ڒهْنَا، ثݣنْفِيذ زِي ڒهْڒَاش نّم."
نتَّا وَامِي يࢲْرَا لْإِيمَان نْسن ينَّا-ٱس إِ ونشْرُوف نِّي: "آي اَرْيَاز، تْوَاغْفَرنْت-اَش ڒْمُعْصِيَاث نّش."
ينَّا-ٱس عِيْسَى: "آ يدْجِي، شم لْإِيمَان نّمْ يسْݣنْفَا-شم. رُوْح ذِي ڒهْنَا."
وَار يتحْذِيجِي بُو ڒشْهُوْذ خ يِوْذَان، نتَّا يعْڒم خ وُوْڒَاون نْسن.
منْبَعْد إِ مَانَاينِّي عِيْسَى يُوْفَا ونِّي يݣنْفَان اَقَاث ذِي ثمْزِيذَا ثَمقّْرَانْت ن أَيث-إِسْرَائِيل ينَّا-ٱس: "أَقَاش ثْݣنْفِيذ، وَار تݣّ بُو ڒْمُعْصِيَاث عَاوذ حمَا وَار ذَاش يتوْقِيع كْتَار زِي مِين تُوْغَا ذَايش."
وَامِي د يُوْوض، يُوْفَا مَامّش ثن يبَرك أَربِّـي. ئِفَرح يبْذَا يتْشجَّاع-يثن مَارَّا بَاش اَذ قِّيمن ذݣ وبْرِيذ ن سِيذِيثْنغ س مَارَّا وُوْڒَاون نْسن.
ئِتسْڒَا إِ وَاوَاڒ ن بُوْلُس. ئِخْزَر ذَايس مْلِيح بُوْلُس، يُوْفَا ذَايس لْإِيمَان إِي زِي غَا يݣنْفَا.
يرْفع-يث أَربِّـي اَغَارس يݣِّي-ث خ وفُوْسِي نّس بَاش اَذ يحْكم اَذ يسنْجم، أَذ يُوْش تُوْبَا إِ أَيث-إِسْرَائِيل اَذ يغْفَر ڒْمُعْصِيَاث نْسن.
س مَانَاينِّي ذِنِّي اَطَّاس جَارَاوم إِݣ يدْجَان ضعْفن هڒْشن، شَان ڒبْعَاض زَّايْوم مُّوْثن.
ونِّي ؤُمِي غَا ثْسمْحم ؤُڒَا ذ نش اَذَاس سمْحغ. مڒَا ذِنِّي شَان ڒْحَاجث اَذَاس سمْحغ، قَا سمْحغ-اَس-ت. سمْحغ-اَس عْلَاحْسَاب كنِّيو، ئِشْهذ خَاس لْمَسِيح.
أَقَا س اَرْضَا ن سِيذِي أَربِّـي إِي زِي ثْنجْمم وَامِي ثُوْمْنم. مَانَايَا وَار زَّايْوم د يتكّ شَا زِي كنِّيو؛ لَّا، مَانَايَا يتكّ-د زِي لْهَدِيَا ن أَربِّـي.
صْبَارث اَك وَايَاوْيَا. مڒَا شَان يِجّن زَّايْوم غَارس شَان لْمُشْكِل إِي زَّايس غَا يشثْشَا خ ونّغْنِي، ئِتْخصَّا يجّن اَذ يسْمح إِ ونّغْنِي. مَامّش ذَاوم يغْفَر أَربِّـي إِ كنِّيو، أَمنِّي إِي غَا ثْسمْحم إِ يِوْذَان.
أُو ثْࢲَادْجِيث نِّي ثنِّي يتْقدَّامن س لْإِيمَان اَذ تسْݣنْفَا ونِّي يدْجَان عِيَّان. سّنِّي سِيذِيثْنغ اَث يسْبدّ. مڒَا يݣَّا ڒْمُعْصِيّث، أَذَاس يغْفَر.