4 وَامِي خْزَرنْت، ؤُفِينْت اَزْرُو نِّي يتْوَاكّس أُو نتَّا ذ اَمقّْرَان اَطَّاس.
ئِسرْس-يت ذݣ ونْضڒ نّس ذ جْذِيذ. نتَّا تُوْغَا يغز-يث زِي قْبڒذݣ وزْرُو يݣَّا اَم يِيفْرِي. يسقْنُوْنِّي يجّن ن وزْرُو ذ اَمقّْرَان يَارِّي-ث خ وقمُّوْم ن ونْضڒ نِّي يُوْيُوْر.
رُوْحن ݣِّين ڒْعَسّث خ ونْضڒ: شمْعن ثَوَّارْث نّس، جِّين ذِنِّي يعسَّاسن.
سَّاوَاڒنْت جَارَاسنْت اَك وبْرِيذ قَّارنْت: "وِي ذَانغ غَا يكّْسن اَزْرُو خ وقمُّوْم ن ونْدڒ اَث يسقْنُوْنِّي؟"
ؤُذْفنْت غَار يِيفْرِي ن ونْضڒ نِّي ؤُفِينْت يج وحنْجِير يقِّيم خ جِّهث ثَفُوْسِيث، يݣَّا اَرُّوْض ذ اَشمْڒَار أُو قِّيمنْت ذهْشنْت اَطَّاس.
ؤُفِينْت اَزْرُو يتْوَاكّس خ ونْضڒ.
ذِي نْهَار اَمزْوَارُو ن سِّيمَانَا، ثُوْسَا-د مَرْيَم ثَمَݣْدَالِيث غَار يِيفْرِي ن ونْضڒ ن عِيْسَى زِيش. تُوْغَا عَاذ ثَادْجسْت، ثُوْفَا اَزْرُو يتْوَاكّس خ يِيفْرِي ن ونْضڒ.