13 ذوْڒن-د اَذ عَاوْذن ڒخْبَار-أَ إِ أَيثْمَاثْسن، وَار ثن ؤُمِيْنن شَا.
وَامِي ث ࢲْرِين، سجّْذن-اَس وَلَكِن ذِنِّي ڒبْعَاض عَاذ شكّن.
وَامِي ذَاسن ثْعَاوذ ثنَّا-ٱسن قَا ࢲْرِيغْ-ث يدَّر، وَار ت ؤُمِينن شَا.
منْبَعْد وَامِي قِّيْمن تتّن حِطَاش ن اَرُّسُل نّس، ئِمظْهَار-اَسن-د ينْهَا-ثن مِينْزي لإِيمَان نْسن ذ وقْلِيل ؤُڒَاون نْسن قسْحن. تُوْغَا نِثْنِي عَاوذ وَار ؤُمِيْنن شَا يِنِّي إِي ث يࢲْرِين وَامِي د يكَّر زِي ڒْموْث.
ينَّا-ٱس بْرَاهِيم: لَّا، مڒَا نِثْنِي وَار تسْڒِين شَا إِ مُوْسَى ذ لْأَنْبِيَا، وَاخَّا يكَّر-د شَان يِجّن زِي ڒْموْث اَتَاف وَار ثن يسْنقْنِيع شَا."
أَرُّسُل-أَ وَار ؤُمِينن شَا ثِمْغَارِين نِّي مِينْزِي فكَّرن نِثنْتِي سَّاوَاڒنْت وَاهَا.
نِثْنِي قِّيمن عَاذ وَار ؤُمِينن شَا مِين يوقْعن مِينْزِي فَرّْحن ذهّْشن. أُوْشَا ينَّا-ٱسن: "مَا ذَا شَان لْمَكْلَا اَت شّغ؟"
نَّان-اَس يمحْضَارن نِّي نّغْنِي قَا نࢲْرَا سِيذِيثْنغ! ئِكَّر تُوْمَا ينَّا-ٱسن: "مڒَا وَار ࢲْرِيغ شَا لْأَثَر ن يمسْمِيڒن ذݣ يفَاسّن نّس اَذ ݣّغ ضَاض ينُو ذݣ ومْشَان ن يمسْمِيڒن نِّي، أَذ سرْسغ فُوْس ينُو خ وغزْذِيس نّس، وَار تِيمْنغ شَا."
ڒخْدّنِّي يُوْذف ومحْضَار نِّي يزْوَارن غَار يِيفْرِي ن ونْضڒ، يࢲْرَا مَانَاينِّي يُوْمن.