12 منْبَعْد إِ مَانَايَا يمظْهَار-اَسن-د عِيْسَى س يِجّن ن صِّفْث نّغْنِي إِ ثْنَاين إِذْسن وَامِي تُوْغَا ݣُّوْرن غَار ڒْكَامْپُو.
منْبَعْد وَامِي قِّيْمن تتّن حِطَاش ن اَرُّسُل نّس، ئِمظْهَار-اَسن-د ينْهَا-ثن مِينْزي لإِيمَان نْسن ذ وقْلِيل ؤُڒَاون نْسن قسْحن. تُوْغَا نِثْنِي عَاوذ وَار ؤُمِيْنن شَا يِنِّي إِي ث يࢲْرِين وَامِي د يكَّر زِي ڒْموْث.
وَامِي يࢲُّوْدْج، ئِبدّڒ وغمْبُوْب نّس يذْوڒ ذَايس نُّوْر، يذْوڒ وَارُّوْض نّس ذ اَشمْڒَاڒ يتْشعْشِيع.
منْبَعْد إِ مَانَايَا يمظْهَار-د عِيْسَى عَاوذ إِ يمحْضَارن نّس خ شّطّ ن ڒبْحَر ن طَبَرْيَا. أَمُّو إِي يوْقع.
ثَانِيتَا ذ وِيس ثڒْت مَرَّاث إِي ذِي يتْمظْهَار-د عِيْسَى إِ يمحْضَارن نّس زݣ وَامِي إِي د يكَّر زِي ڒْموْث.
وَامِي يعْذُو ڒَعْذَاب ن ڒْموْث نّس، يتْمظْهَار-اَسن-د خ يِجّن ن اَرْبعِين يُوْم يسفْهَام-يثن مبْڒَا شّكّ نتَّا اَقَا يدَّر. ئِتَاس-د غَارْسن يسَّاوَاڒ اَكِذْسن خ ڒْمُلْك ن أَربِّـي.