32 هْوَا-د آ لْمَسِيح آي اَزدْجِيذ ن أَيث-إِسْرَائِيل ڒخُّو زݣ وجنَّا زِي صَّلِيب-أَ حمَا أَ نࢲر مَانَايَا اَزَّايك نَامن!" أَمنِّي عَاوذ إِي ث زَوَرن لْمُجْرِمِين نِّي إِي كِذس صلّْبن.
ذِنِّي اَرْبعْطَاش ن لْأَجْيَال زِي بْرَاهِيم غَار دَاود. زِي دَاود حتَّا وَامِي تْوَاسُوْفْغن غَار بَابِل اَرْبعْطَاش ن لْأَجْيَال. زݣ وَامِي تْوَاسُوْفْغن غَار بَابِل حتَّا وَامِي د يخْڒق لْمَسِيح اَرْبعْطَاش ن لْأَجْيَال.
"ئِسنْجم ينّغْنِي، وَلَكِن وَار يزمَّر شَا ڒخُّو اَذ يسنْجم يخف نّس!" نَّان-اَس: "هْوَا-د آي اَزدْجِيذ ن أَيث-إِسْرَائِيل ڒخُّو زݣ وجنَّا زِي صَّلِيب-أَ حمَا اَزَّايك نَامن!
أَمنِّي عَاوذ إِي ث زَوَرن يشفَّارن نِّي إِي كِس يصلّْبن.
غَار وزدْجِيف نّس ݣِّين-اَس يجّن ن ثڒْوِيحت ثُوْرَا ذَايس تُّهْمَا نِّي يقَّارن: "وَانِيتَا ذ اَزدْجِيذ ن أَيث-إِسْرَائِيل."
صلّْبن اَكِذس ثْنَاين ن يشفَّارن، ئِجّن خ وفُوْسِي يجّن خ وࢲڒْمَاض نّس.
ينَّا-ٱس نَاثْنَاهِيل إِ عِيْسَى: "آ لْمُعَلِّم، قَا شك ذ مِّيس ن أَربِّـي، شك ذ اَزدْجِيذ ن أَيث-إِسْرَائِيل."
ئِيْسِين اَفْرِيون ن ثْشجُّوْرَا ن تْمَر بَاش اَزَّايس رحْبن فّْغن اَث ڒْقَان س ڒفْرَاحث. تْعيَّاضن قَّارن لْحَمْدُو إِ أَربِّـي! سَّعْذ ن وَانِيتَا إِي د يُوْسِين عْلَاحْسَاب يسم ن سِيذِي أَربِّـي، قَا نتَّا ذ اَزدْجِيذ ن أَيث-إِسْرَائِيل!
إِيوَا مڒَا ڒبْعَاض زَّايْسن وَار ؤُمِينن شَا، مَا س لْكُفر نْسن إِي زِي غَا يسْبطّڒ أَربِّـي ڒْعَهذ نّس؟
نِثْنِي فّْغن اَبْرِيذ ن لْحَقِيقَا قَّارن قَا صَافِي يُوْم لْقِيَامَا يوْقع، تْضيَّاعن لْإِيمَان ن ڒبْعَاض ن يِوْذَان.