37 مِين ذَاوم قَّارغ، قَّارغ-ث إِ مَارَّا: ئِڒِيم عْلَابَال!"
خ مَانَايَا فَاقم بَعْدَا، قَا وَار ثسِّينم شَا مڒْمِي د غَا يذْوڒ سِيذِيثْوم.
حْضَام يخْف نْوم، إِڒِيم عْلَابَال ڒَاحقَّاش وَار ثسِّينم شَا مڒْمِي د غَا ثَاس ڒْوقْث نِّي.
خ مَانَايَا فَاقم بَعْدَا، قَا وَار ثسِّينم مڒْمِي د غَا يذْوڒ بَاب ن ثدَّارْث. وَار ثسِّينم مَا اَݣ وعشِّي نِغ غَار ڒْوسْط ن دْجِيڒث نِغ خْمِي غَا يدّن ويَازِيض نِغ غَار ڒفْجَر.
مَايمِّي مَانَايَا؟ كنِّيو ثسّْنم مَان ڒْوقْث إِي ذِي ندْجَا نشِّين. ثُوْوض-د ثْسَعَّات حمَا اَذ تْفَاقم زݣ يِيضص. لِأَنَّا ثْسَعَّات-أَ إِي ذِي غَا ننْجم ڒخُّو اَقَا ثْقَارّب-د كْتَار زِي ثنِّي إِي ذِي نُوْمن ذ اَمزْوَارُو.