21 سّنِّي مڒَا ينَّا-ٱوم شَان يِجّن: خْزَرم! أَقَاث ذَانِيتَا لْمَسِيح! نِغ، أَقَاث ذِيهَا! وَار ث تَامْنم شَا.
أَطَّاس إِي د غَا يَاسن س يِيسم ينُو زَعْمَا اَذ ينِين قَا نش ذ لْمَسِيح! أَذ خذْعن اَطَّاس ن يِوْذَان.
مَعْلِيك سِيذِي أَربِّـي وَار يسنْقِيس شَا ذِي ڒِيَّام نِّي ن تَمَارَا-يَا إِي د غَا يَاسن، أَتَاف وَار ينجّم ؤُڒَا ذ يجّن. خ سَّبَاب ن يِنِّي يخْضَر أَربِّـي، أَتَاف اَذ يسنْقس ڒِيَّام نِّي إِي د غَا يَاسن.
أَقَا اَطَّاس إِي د غَا يمظْهَارن س يخَرِّيقن اَذ ينِين اَقَا نش ذ لْمَسِيح نِغ نش زِي لْأَنْبِيَا. أَذ ݣّن لْمُعْجِزَاث ذ ثِمقّْرَانِين ذ ڒَعْجَايب زَعْمَا حمَا اَذ خذْعن يوْذَان. مَعْلِيك زمَّرن إِڒِي خذْعن ؤُڒَا ذ يِنِّي يخْضَر أَربِّـي.
ينَّا-ٱسن: "حْضَام يخف نْوم حمَا وَار كنِّيو يخدّع حَدّ. أَطَّاس إِي د غَا يَاسن س يِيسم ينُو زَعْمَا اَذ ينِين قَا نش ذ لْمَسِيح! عَاوذ اَذَاوم ينِين قَا ڒْوقْث ثُوْوض-د! وَلَكِن كنِّيو يتْخصَّا وَار ثن تذْفِيرم شَا.
نش ؤُسِيغ-د ذݣ يِيسم ن بَابَا، كنِّيو وَار ذَايِي ثقْبِيڒم شَا. وَلَكِن، مڒَا يُوْسَا-د شَان يِجّن نّغْنِي غَارْوم ذݣ يِيسم نّس نِّيث وَاهَا اَث ثْقبْڒم.