21 ئِفكَّر ذَايس بُطْرُس ينَّا-ٱس إِ عِيْسَى: "خْزَر آ لْمُعَلِّم، ثَشجَّارْث نِّي ن ثَازَارْث إِي ثخْزِيذ اَقَا ثُوْزغ!"
ئِࢲْرَا يجّن ن ثْشجَّارْث ن ثَازَارْث خ وبْرِيذ يرُوْح غَارس يُوْفِي-ت ذَايس ثِيفْرَاي وَاهَا. ينَّا-ٱس: "شم زِي سَّا اَڒ ثْسَاونْت عمَّارْص اَذ تَارْوذ." ڒخْدّنِّي ثُوْزغ ثْشجَّارْث نِّي ن ثَازَارْث.
تخْسن اَخَاسن سدْجْمن ذِي ڒسْوَاق اَذَاسن ڒَاغَان يِوْذَان: آ سِيذِيثْنغ.
وَلَكِن كنِّيو، وَار تجَّام حَدّ اَذَاوم يڒَاغَا: آ سِيذِيثْنغ. ڒَاحقَّاش كنِّيو مَارَّا ذ اَوْمَاثن غَارْوم يجّن ن سِيذِيثْوم.
ڒخْدّنِّي يِنِّي يدْجَان خ وࢲڒْمَاض اَذَاسن يِينِي ؤُزدْجِيذ: آ يِنِّي ينْعڒ أَربِّـي بعّْذم خَافِي! رُوْحم غَار ثْمسِّي إِي وَار يخسِّين عمَّارْص، ئِسْوجْذن إِ شِّيطَان ذ شَّيَاطِين نّس!
ذِي ڒْوقْث نّي قَّارن-اَس يمحْضَارن آ لْمُعَلِّم، ٱشّ!
ونِّي وَار يخْسن شَا سِيذِيثْنغ اَذ يتْوَاحَارّم. أَرَاح-د آ مَوْلَانَا!