1 وَامِي قَارّْبن غَار ثنْدِينْت ن لْقُدْس، غَار يبِيلَاجن ن بَيْت فَاجِي ذ بَيْت عَنْيَا زَّاث إِ وذْرَار ن زِّيتُون، ئِكَّر عِيْسَى يسّكّ ثْنَاين زݣ يمحْضَارن نّس
سّنِّي يسْمح ذَايْسن، يفّغ زِي ثنْدِينْت نِّي يرُوْح غَار وبِيلَاج ن بَيْت عَنْيَا يسنْس ذِنِّي.
وَامِي يقِّيم عِيْسَى ذݣ وذْرَار ن زِّيتُوْن، قَارّْبن-د غَارس يمحْضَارن نّس وَاحذْسن نَّان-اَس: "إِنِي-يَانغ شك، مڒْمِي غَا يوْقع مَانَايَا؟ مِين ثعْنَا لْعَلَامَا نِّي خْمِي د غَا ثَاسذ شك، ذ ڒفْنَا ن زْمَان؟"
غنّْجن يجّن ن يِزْڒِي ن ڒْعِيذ، سّنِّي فّْغن رُوْحن غَار وذْرَار ن زِّيتُوْن.
ينَّا-ٱسن: "رُوْحم غَار وبِيلَاج-ين إِي يدْجَان زَّاثْوم. خْمِي غَا ثَاوْضم ذِنِّي، أَذ تَافم يجّن ن وسْنُوْس يقّن عمَّارْص وَار خَاس ينْيِي ؤُڒَا ذ يجّن، فْسِيم-اَس اَوِيم-ث-يذ.
وَامِي يقِّيم عِيْسَى ذݣ وذْرَار ن زِّيتُون زَّاث إِ ثمْزِيذَا ثَمقّْرَانْت، سّقْسَان-ث بُطْرُس ذ يَعْقُوب ذ يُوْحَنَّا ذ أَنْدْرُوْس وَاحْذس نَّان-اَس:
ئِكَّر عِيْسَى يخْضَر ثْنَاين زݣ يمحْضَارن نّس يسّكّ-يثن ينَّا-ٱسن: "رُوْحم غَار ثنْدِينْت، أَكِذْوم يمڒْقَا يجّن ن ورْيَاز ييْسِي-د اَقْنُوْش ن وَامَان، ذْفَارم-ث.
ئِڒَاغَا-د عِيْسَى خ ثنْعَاش ن اَرُّسُل يسّكّ-يثن ثْنَاين ثْنَاين، يُوْشَا-اَسن سُّلْطَا اَذ حكْمن خ جْنُوْن يعفَّانن.
وَلَكِن عِيْسَى يُوْڒِي غَار وذْرَار ن زِّيتُوْن.
سّنِّي ذوْڒن-د اَرُّسُل زݣ وذْرَار ن زِّيتُوْن غَار ثنْدِينْت ن لْقُدْس إِي يݣّْوْجن س يِجّن ن كِيلُوْمِت.