8 أَذ ذوْڒن س ثْنَاين إِذْسن ذ يجّن. خ مَانَايَا وَار تِيڒِين شَا ذ ثْنَاين؛ لَّا، أَذ يڒِين ذ يجّن.
إِذن، مِين يسْمُوْن أَربِّـي وَار ث يسْفَرّق شَا بْنَاذم."
مَا وَار ثسِّينم ونِّي يتْمُوْنن اَكذ لْفَسْدَا اَذ يذْوڒ ذ يج ن دَّات اَكِذس؟ وَاه، لِأَنَّا يقَّار لْكِتَاب: <نِثْنِي س ثْنَاين إِذْسن اَذ ذوْڒن ذ يجّن.>
أَمنِّي كِيف-كِيف لَابُد يرْيَازن اَذ حِبّن ثِمْغَارِين نْسن مَامش تْحِبَّان دَّات نْسن. ونِّي يتْحِبَّان ثَمْغَارْث نّس ذ يخف نّس إِي يتْحِبَّا.