38 ينَّا-ٱسن عِيْسَى: "كنِّيو وَار ثسِّينم شَا مِين ثتَّارم. مَا ثْزمَّرم اَذ تسْوم زِي ڒْكَاس نِّي إِي زِي غَا سْوغ نش؟ نِغ اَذ تْغضْسم ذِي ڒَعْذَاب نِّي إِي ذِي غَا غضْسغ نش؟"
ئِبعّذ خَاسن شْوَايْت، ئِسجّذ غَار ثْمُوْرْث يبْذَا يتتَّار إِ أَربِّـي ينَّا: "آ بَابَا، مڒَا مُمْكِن سْبعّذ-يث خَافِي ڒْكَاس-أَ ن ڒَعْذَاب. مَاشِي مَامش خْسغ نش؛ لَّا، مَامش يخس ڒْخَاضَر نّش شك."
تعْتَارَافن س ڒْمُعْصِيَاث نْسن، يَحْيَى يتْطهَّار-يثن س وَامَان ذݣ يِغْزَار ن لأُرْدُن.
ينَّا: "آ بَابَا، شك كُڒْشِي ثْزمَّرذ-اَس، سْبعّذ-يث خَافِي ڒْكَاس-أَ ن ڒَعْذَاب. مَاشِي مَامش خْسغ نش؛ لَّا، مَامّش يخس ڒْخَاضَر نّش شك."
ئِتْخصَّا-ٱيِي اَذ تْوَاعَدّْبغ، خيّْقغ اَطَّاس حتَّا اَڒ غَا عْذُوْغ مَانَاينِّي.
ينَّا: "آ بَابَا، مڒَا ثخْسذ سْبعّذ-يث خَافِي ڒْكَاس-أَ ن ڒَعْذَاب. مَاشِي مَامْش خْسغ نش؛ لَّا، مَامْش يخس ڒْخَاضَر نّش شك."
ينَّا-ٱس عِيْسَى إِ بُطْرُس: "أَرّ سِّيف نّش غَار ومْشَان نّس. ڒْكَاس-أَ ن ڒَعْذَاب إِي ذَايِي يُوْشَا بَابَا، مَا وَار سسّغ شَا زَّايس؟"
فَا اَمُّو اَرُّوْح يقدّْسن يتْعَاوَان-اَنغ ذِي ضُّعف نّغ. نشِّين وَار نسِّين شَا مْلِيح مِينْخف غَا نࢲَّادْج، وَلَكِن اَرُّوْح يقدّْسن س يِيخف نّس يتْطَلَاب-اَس إِ أَربِّـي خ سَّبَاب نّغ س ونْهَاك وَار يتْسمِيعن.
خْمِي ذَاس تتَّارم وَار ذَاوم د يتِيشّ شَا، مَايمِّي؟ لِأَنَّا كنِّيو تْغَالَّاطم ذِي مِين ذَاس تتَّارم، ثخْسم اَذ تْسعّْفم شّهَاوَاث نْوم أُو صَافِي.