57 وَامِي د ثُوْوض ثْمدِّيث، يُوْسَا-د يجّن ن تَّاجَر قَّارن-اَس يُوْسف زِي دْشَار ن أَرِيمَاتْيَا. نتَّا س يِيخف نّس تُوْغَا يذْوڒ ذ اَمحْضَار ن عِيْسَى.
ئِرُوْح غَار لْحَاكم بِيلَاطُس يتَّار-اَس دَّات ن عِيْسَى، ئِكَّر بِيلَاطُس يوصَّا خَاس اَذَاس ت ؤُشن.
وَامِي سْڒِين يمحْضَارن ن يَحْيَى مَانَايَا، ؤُسِين-د يْسِين دَّات نّس ݣِّين-ت ذݣ ونْضڒ.
وَامِي ݣِّين مَارَّا مِين تُوْغَا خَاس ؤُرِين لْأَنْبِيَا، سهْوَان-ث-يذ زِي ثحْنَاشْت سرْسن-ث ذݣ ونْضڒ.