12 وَامِي ث تَهَامن اَرُّوْيَاس ن ڒْفُقَهَا ذ يمقّْرَانن ن أَيث-إِسْرَائِيل، وَار خَاسن يَارِّي شَا.
ئِقِّيم عِيْسَى يسْقَر وَار ذَاس يِينِّي وَالُو. أُوْشَا ينَّا-ٱس اَرَّايس نِّي: "تتَّارغ زَّايش اَذَانغ ثجَّادْجذ س أَربِّـي يدَّرن حمَا اَذَانغ ثِينِيذ: مَا شك ذ لْمَسِيح، ذ مِّيس ن أَربِّـي؟"
ينَّا-ٱس بِيلَاطُس: "مَا وَار تسْڒِيذ شَا مِين قَّارن ذ مَارَّا مِين خَاك تْشثْشَان؟"
وَار خَاسن يَارِّي عِيْسَى بُو وَاوَاڒ. ئِقِّيم لْحَاكم نِّي يتْعجّب اَطَّاس.
ئِسّقْسَا-ث اَطَّاس وَلَكِن عِيْسَى وَار خَاس د يَارِّي شَا قَاع.
أَقَا لْأَيَاث نِّي إِي يقَّار وحَبَاشِي ذِي لْكِتَاب: <نتَّا اَمشْنَاو اَحُوْڒِي إِي تَاوِين اَذَاس غَرْصن، أَمشْنَاو يزْمَار إِي يذْوڒ ذ اَزيْزُوْن زَّاث إِ ينِّي يتْڒَاسّن ثَاضُوْفْث نّس، أَمّن وَار يرزّم شَا نتَّا اَقمُّوْم نّس.
وَامِي تُوْغَا خَاس تْبُوْصَارن، نتَّا وَار خَاسن د يَارِّي شَا اَبُوْصَار نْسن. وَامِي تُوْغَا ث تْعدَّابن، نتَّا وَار ثن يهدّذ شَا؛ لَّا، نتَّا يسلّم يخف نّس ذݣ يفَاسّن ن ونِّي يتحْكَامن نِيْشَان.