22 أُوْشَا خيّْقن اَطَّاس بْذَان تْسقْسَان-ث ئِج-يج نَّان-اَس: "وَار يدْجِي بُو ذ نّش، يَاش آ سِيذِي؟"
قِّيمن تتّن ينَّا-ٱسن عِيْسَى: "أَقَا تسْڒَام ڒْحَقّ: يجّن زَّايوم اَذَايِي يزّنْز."
ئِنْدق-د عِيْسَى ينَّا-ٱسن: ونِّي إِي كِذِي يسِّيسْنن ذِي طّبْسِي ذ ونِّي إِي ذَايِي غَا يزّنْزن.
بْذَان يمحْضَارن سَّاوَاڒن جَارَاسن قَّارن، مَانْون زَّايْنغ إِي غَا يݣّن مَانَايَا؟
ينَّا-ٱس عِيْسَى وِيس ثڒْت مَرَّاث: "آ سِمْعَان آ مِّيس ن يُوْحَنَّا، مَا تخْسذ-اَيِي؟" ئِقّس-اَس ڒْحَاڒ إِ بُطْرُس ڒَاحقَّاش ينَّا-ٱس-ث وِيس ثڒْت مَرَّاث، شك مَا تخْسذ-اَيي؟ ينَّا-ٱس: "آ سِيذِي، شك ثسّْنذ كُڒْشي. ثسّْنذ قَا نش تخْسغ-ش." ينَّا-ٱس عِيْسَى: "سشّ يحُوْڒِيْين ينُو.
إِيوَا يتْخصَّا-يَاس إِ بْنَاذم اَذ يرَاجع يخف نّس قْبڒ مَا ٱذ يشّ زݣ وغْرُوْم-أَ، قْبڒ مَا ٱذ يسو زِي ڒْكَاس-أَ.