3 خ مَانَايَا، تݣّث مَارَّا مِين ذَاوم قَّارن، خذْمم زَّايس. وَلَكِن وَار تݣّم شَا اَم نِثْنِي، مَايمِّي؟ لِأَنَّا نِثْنِي وَار تݣّن شَا مِين قَّارن.
ئِرُوْح غَار مِّيس نّغْنِي ينَّا-ٱس مِين ذَاس ينَّا إِ مِّيس نِّي اَمزْوَارُو. يَارَّا خَاس ينَّا-ٱس: وَاخَّا آ بَابَا ينُو. وَلَكِن وَار يرُوْح شَا.
ينَّا-ٱسن: "ئِمْسڒْمَاذن ن شَّرِيعَا ذ ڒْحِزب ن يفَرِّيسِيْين قِّيمن-اَس إِ مُوْسَى خ ڒْكُرْسِي نّس، يعْنِي سڒْمَاذن شَّرِيعَا نّس.
تْشدَّان ڒحْمڒ يذقْڒن يقسْحن خ يِوْذَان حمَا اَث اَرْبُوْن، وَلَكِن وَار تْحِيذِين شَا ڒحْمڒ نِّي ؤُڒَا س ؤُضَاض نْسن.
ئِنْدق-د اَرَّسُوْل بُطْرُس ذ اَرُّسُل نّغْنِي نَّان-اَسن: "ئِتْخصَّا-يَانغ أَ نْطَاع إِ أَربِّـي مَاشِي إِ يِوْذَان!
لَابُد اَذ يطَاع كُڒ يجّن إِ صْحَاب ن ڒْمخْزن لِأَنَّا وَار يدْجِي بُو ڒْمخْزن إِلَّا ونِّي د يكِّين زِي أَربِّـي. أُو يِنِّي يحكّْمن ذ أَربِّـي إِي ثن يݣِّين.
أَذ ݣّن يخف نْسن عبّْذن أَربِّـي وَلَكِن نكَّرن جّْهذ نّس. ئِوْذَان-أَ، أَوْݣّْوج خَاسن.
قَّارن قَا نسّن أَربِّـي وَلَكِن نكَّرن-ث س ڒفْعَايڒ نْسن. نِثْنِي تْوَاعِيفّن، وَار تْطِيعِين شَا، وَار نفّْعن شَا ؤُڒَا ذݣ يِجّن ن ڒْخذْمث ذ ثَصبْحَانْت.