30 خْمِي د غَا كَّرن يِنِّي يمُّوْثن يرْيَازن ذ ثمْغَارِين وَار مدْجْشن شَا وَار تْوَاسْمدْجِيشن شَا؛ لَّا، أَذ يڒِين اَمشْنَاو لْمَلَائِكَاث إِݣ يدْجَان ذݣ وجنَّا.
وَلَكِن ڒْمُوْمِنِين اَذ شْعشْعن اَم ثْفُوْشْت ذِي ڒْمُلْك ن بَابَاثْسن. صنّط مْلِيح آ ونِّي يتْسْڒَان.
غَارْوم اَذ تْحݣَّرم شَان حَدّ زݣ يمزْيَانن-أَ. قَّارغ-اَوم: لْمَلَائِكَاث نْسن ذݣ وجنَّا ڒبْدَا خزَّرنْت بَابَا يدْجَان ذݣ وجنَّا.
وَلَكِن شُوْف، يِنِّي يمُّوْثن اَذ د كَّرن زِي ڒْموْث. مَا عمَّارْص وَار ثغْرِيم مِين ذَاوم يقَّار أَربِّـي؟
ئِوْذَان ذِي ڒْوقْث نِّي قْبڒ إِ طُّوْفَان، تُوْغَا تتّن، سسّن، مدْجْشن تْوَاسْمدْجَاشن، حتَّا اَڒ نْهَار وَامِي يُوْذف نُوْح ذݣ وغَرَّابُو.
يوْذَان تُوْغَا تتّن سسّن، مدْجْشن تْوَاسْمدْجَاشن، حتَّا ٱڒ نْهَار نِّي وَامِي يُوْذف نُوْح ذݣ وغَرَّابُو. يُوْسَا-د طُّوْفَان ينْغِي-ثن مَارَّا إِذْسن.
وْضِيغ-اَس غَار يضَارن نّس حمَا اَذَاس سجّْذغ. ئِنْدق-د ينَّا-ٱيِي: "لَّا! قَا نش ذ ڒْعَبْذ اَم نش اَم شك اَم اَيْثْمَاش إِي طّْفن خ مِينْخف يشْهذ عِيْسَى. سجّذ-اَس إِ أَربِّـي! ڒَاحقَّاش مِينْخف يشْهذ عِيْسَى نتَّا ذ اَرُّوْح ن لْأَنْبِيَا."