5 وَامِي ؤُوْضن يمحْضَارن نّس غَار وجمَّاض-ين ن ڒبْحَر تُّوْن وَار كِسن ؤُوِين شَا اَغْرُوْم.
وَامِي يمْسَافَاض خَاسن عِيْسَى خ ڒْغَاشي نِّي، ئِنْيَا ذݣ يِجّن ن ثْغَرَّابُوت يرُوْح غَار جْوَايه ن مَݣْدَلَى.
ئِوْذَان يعفَّانن ن ڒْوقْث-أَ يخدّْعن أَربِّـي تتَّارن لْعَلَامَا ثَمقّْرَانْت، وَلَكِن وَار ذَاسن يتْمُوْشِي إِلَّا لْعَلَامَا نِّي ن نَّبِي يُوْنس." سّنِّي يرُوْح يجِّي-ثن.
ينَّا-ٱسن عِيْسَى: "غَارْوم! حْضَام يخف نْوم زݣ ونْتُوْن ن لْأَحْزَاب ن يفَرِّيسِيْين ذ يصَدُّوْقِيْين."