4 مِينْزِي أَربِّـي ينَّا: وقَّر بَابَاش ذ يمَّاش. أَقَا ونِّي غَا يُوْكَّرن بَابَاس نِغ ذ يمَّاس، أَتَاف يتْخصَّا-يَاس اَذ يمّث.
ئِنْدق-د عِيْسَى ينَّا-ٱسن: "إِيوَا مَايمِّي كنِّيو ثْبطَّاڒم ڒُوْصِيّث ن أَربِّـي حمَا اَذ تسْخذْمم لْعَادَاث نْوم؟
وَلَكِن كنِّيو ثقَّارم بلِّي وَار يدْجِي بُو لَابُد إِ يِوْذَان اَذ وقَّرن نِغ اَذ عَاوْنن لْوَالِدِين. تْمنْيَاث نِّي إِي غَا ؤُشن إِ لْوَالِدِين نْسن اَثنْت ؤُشن إِ ثمْزِيذَا. أَمُّو كنِّيو ثْبدّْڒم ڒْمَعْنَا ن وَاوَاڒ ن أَربِّـي حمَا اَذ تݣّم مَامّش ذَاوم يعْجب ڒْحَاڒ س لْعَادَاث نْوم.
وقَّر بَابَاش ذ يمَّاش، خس اَجَّار نّش اَمشْنَاو يخف نّش."
ئِنْدق-د عِيْسَى ينَّا-ٱس: "رُوْح، بعّذ-اَيِي آ شِّيطَان. أَقَا لْكِتَاب يقَّار: <سجّذ إِ سِيذِي أَربِّـي نّش، عْبذ-يث نتَّا وَاحْذس.>"
إِذن، مَا أَ نسْبطّڒ شَّرِيعَا س لإِيمَان-أَ؟ عمَّارْص! لَّا، نشِّين نتْحَامَا شَّرِيعَا.
آي يحنْجِيرن طَاعم إ لْوَالِدِين نْوم ذِي سِيذِيثْنغ، أَقَا مَانَايَا نِيشَان إِݣ يدْجَا.