10 ئِڒَاغَا-د عِيْسَى إِ ڒْغَاشي ينَّا-ٱسن: "صنّْطث مْلِيح، فهْمث:
ئِجّن يتْسْڒَا إِ وَاوَاڒ خ ڒْمُلْك وجنَّا وَار ث يتفْهِيم شَا. يعْنِي نتَّا اَم زَّرِّيعث نِّي إِݣ يوْضَان خ وبْرِيذ. ئِتْرَاح وعفَّان نِّي ن إِبْڒِيس، يتكّس اَوَاڒ نِّي يتْوَازرْعن ذَايس ذݣ وُوْڒ.
مَا ذِنِّي شَا ن ثْمسْڒَايْث يتَاذْفن اَقمُّوْم تْحَارَّام بْنَاذم؟" ينَّا-ٱسن: "لَّا، مِين د يتفّْغن زݣ وقمُّوْم اَقَا مَانَاينِّي إِݣ يتْحَارَّامن بْنَاذم."
ئِوْذَان-أَ عبّْذن-اَيِي ذِي ڒْخَاوِي، ڒَاحقَّاش سڒْمَاذن ثِمسْڒَايِين يدْجَان ذ ڒُوْصِيَاث ن بْنَاذم وَاهَا.>"
خْمِي غَا ثࢲرم <مِين يدْجَان ذ اَعفَّان اَطَّاس يهدّْمن> نتَّا يتْبدَّا ذݣ ومْشَان يقدّْسن، يعْنِي مِيْخف يسِّيوڒ نَّبِي دَانْيَال (أَ فْهم آ ونِّي يغْرِين مَانَايَا!)،
ڒخْدّنِّي يرْزم عِيْسَى ڒَعْقُوْڒَاث نْسن حمَا اَذ فهْمن لْكُتُب.
حمَا أَربِّـي بَابَاثْنغ عَظِيم ن سِيذِيثْنغ عِيسَى لْمَسِيح اَذَاوم د يُوْش يجّن ن اَرُّوْح ن ڒفْهَامث، كنِّيو اَذ تْعڒْمم خ مِين ينُوْفَّرن بَاش اَد تسّْنم سِيذِي أَربِّـي مْلِيح.
خ مَانَايَا زِي نْهَار نِّي وَامِي تُوْغَا نسْڒَا نشِّين خَاوم، نتْغِيمَا نْتتَّار-اَس إِ أَربِّـي خَاوم بَاش اَذ تْعمَّرم س ثُوْسْنَا خ ڒْخَاضَر ن أَربِّـي س مَارَّا ڒْعَقڒ ذ ڒفْهَامث إِݣ يتِيشّن أَرُّوْح يقدّْسن.
مڒَا شَان يِجّن زَّايْوم يتْخصَّا-يَاس ڒفْهَامث، أَذَاس ت يتَّار إِ أَربِّـي نتَّا اَذَاس ت يُوْش. مِينْزِي نتَّا يفَاسّن نّس رزّْمن وَار يتْحݣَّر حَدّ.