16 وَلَكِن سَّعْذ نْوم كنِّيو وَامِي ثِيطَّاوِين نْوم تْوَاڒَانْت، سَّعْذ نْوم وَامِي يمجَّان نْوم تسْڒَان.
ڒخْدّنِّي ينَّا-ٱس عِيْسَى: "سَّعْذ نّش آ سِمْعَان، آ مِّيس ن يُوْنَا! وَار يدْجِي بُو ذ شَا ن بْنَاذم إِي ذَاش د يسْمظْهَارن مَانَايَا منْغِير بَابَا يدْجَان ذݣ وجنَّا.
ينَّا-ٱس عِيْسَى: "أَڒ وَامِي ذَايِي ثࢲْرِيذ، عَاذ إِي ثُوْمْنذ؟ سَّعْذ ن يِنِّي وَار ذَايِي ࢲْرِين شَا، ؤُمْنن."
بَاش اَذَاسن ثرزْمذ ثِيطَّاوِين نْسن، أَثن ثسْبعّْذذ زِي ثَادْجسْت غَار نُّوْر، اَثن ثسْبعّْذذ زِي سُّلْطَا ن شِّيطَان غَار أَربِّـي. أَمُّو اَذَاسن تْوَاغْفَرنْت ڒْمُعْصِيَاث نْسن اَغَارْسن يِيڒِي ومْشَان اَك صَّالِحِين يعْنِي س لْإِيمَان إِي ذَايِي إِي ݣِّين.
ذ أَربِّـي إِݣ ينَّان: "نُّوْر اَذ يشعْشع زِي ثَادْجسْت." ذ أَربِّـي-يَا إِݣ يشعْشْعن ذݣ وُوْڒَاون نّغ بَاش أَ نسّن لْعَظَمَا ن أَربِّـي إِݣ يتْشعْشِيعن ذݣ وُوْذم ن عِيْسَى لْمَسِيح.