14 أَمنِّي إِي ذَاسن يتْكمَّاڒ وَاوَاڒ ن نَّبِي إِشَعْيَا إِݣ ينَّا ذݣ يِجّن ن زْمَان: <شْحَاڒ مَا تسْڒِيم وَار تفْهِيمم، شْحَاڒ مَا ثْخزَّرم وَار تْوِيڒِيم.
<وَاخَّا خزَّرن، وَار تْوِيڒِين شَا. وَاخَّا تسْڒَان، وَار فهّْمن إِ شَا وَار تُوْبِين شَا، وَار ذَاسن تْوَاغْفَرنْت ڒْمُعْصِيَاث نْسن.>"
ينَّا-ٱسن: "ئِتْوَاسْمح إِ كنِّيو اَذ تسّْنم مِين ينُوْفَّرن ذِي ڒْمُلْك ن أَربِّـي، وَلَكِن إِ يِوْذَان نّغْنِي لَّا. سَّاوَاڒغ اَكِذْسن س ڒمْعَانِي حمَا اَذ خْزَرن وَلَكِن وَار تْوِيڒِين شَا، حمَا اَذ سْڒن وَلَكِن وَار فهّْمن إِ شَا.
لْإِنْجِيل وَلَكِن وَار ث قْبِيڒن شَا مَارَّا يوْذَان. أَقَا مِين يقَّار نَّبِي إِشَعْيَا زِي زْمَان: <آ سِيذِي أَربِّـي، وِي يُوْمْنن س مِينْزِي نتْبشَّار؟>
نِثْنِي ڒَعْقُوْڒَاث نْسن تْوَاقْسْحن وَار فهّْمن شَا. أَڒ نْهَارَا خْمِي غَا غَرن ذِي ڒْعَهذ نِّي اَقْذِيم تَافن لْتَام نِّي عَاذ ذَايس. لْتَام نِّي وَار يتْوَاكّس شَا، غِير س لْمَسِيح إِي غَا يتْوَاكّس.