12 زِي ڒْوقْث ن يَحْيَى اَڒ ڒخُّو يوْذَان تمْذحَّاسن اَذ اَذْفن ذِي ڒْمُلْك وجنَّا، يرْيَازن تْمنْغَان بَاش اَغَارْسن يِيڒِي.
أَقَا تسْڒَام ڒْحَقّ: زِي مِين د جِّينْت ثمْغَارِين، وَار يدْجِي حَدّ ذ اَمقّْرَان زِي يَحْيَى، وَلَكِن ونِّي إِي يدْجَان ذ اَمزْيَان قَاع ذِي ڒْمُلْك ن وجنَّا نتَّا ذ اَمقّْرَان زِي يَحْيَى.
أَقَا شَّرِيعَا ن مُوْسَى ذ قَاع لْأَنْبِيَا سِّيوْڒن خ ڒْمُلْك وجنَّا حتَّا اَڒ ڒْوقْث ن يَحْيَى.
ئِنْدق-د عِيْسَى ينَّا-ٱس: "غِير قْبڒ ڒخُّو، ذ مَانَايَا إِݣ يدْجَان نِيشَان حمَا اَذ يكمّڒ مَارَّا مِين يخس سِيذِي أَربِّـي." أُوشَا يقْبڒ يَحْيَى.
"ݣّث مَامْش غَا ثَاذْفم زِي ثوَّارْث يحْصَارن. أَذَاوم ينِيغ: أَطَّاس ن يِوْذَان اَتَاف اَذ رْزُوْن اَذ اَذْفن وَلَكِن وَار زمَّرن.
شَّرِيعَا ن مُوْسَى ذ وسڒْمذ ن لْأَنْبِيَا تُوْغَا دْجَان اَڒ وَامِي د يُوْسَا يَحْيَى. زِي ڒْوقْث ن يَحْيَى سّنِّي اَڒ ثْسَاونْت يبْذَا يتْوَابشَّار ڒْمُلْك ن أَربِّـي، كُڒ يجّن يتمْذحَّاس حمَا اَذَايس يَاذف.
ثْهوَّا-د يجّن ن لْمَالَائِكَا ن أَربِّـي غَار صَّرِيج نِّي ثْسنْهزَّا اَمَان نّس. ونِّي غَا يهْوَان ذ اَمزْوَارُو ذݣ وَامَان نِّي خْمِي تنْهزَّان اَتَاف اَث سْݣنْفَان زِي ڒهْڒَاش نّس مَامّش مَا يݣَّا.}
وَار خدّْمث شَا إِ ڒْمَكْلَا يخسَّرن، خذْمث إِ ڒْمَكْلَا يتْغِيمَان إِ ثُوْذَارْث ن ڒبْدَا. ذ ثَا ذ ڒْمَكْلَا ذَاوم غَا يُوْش مِّيس ن بْنَاذم مِينْزِي وَانِيتَا يضْبع-يث أَربِّـي بَابَاس س طَّابَع نّس."
إِذن آي يمْعِيزّن ينُو، مَامش تُوْغَا ثتْطَاعَام ڒبْدَا زِي قْبڒ وَامِي تُوْغَايِي اَكِذْوم، أَمنِّي عَاوذ إِي غَا ذَايِي ثْطَاعم وَامِي خَاوم غَابغ. يعْنِي اَذ تقِّيمم تݣّم لْمجْهُوْد بَاش اَذ تْكمّْڒم مْلِيح ذݣ وسنْجم نْوم س يِجّن ن ثِيݣّْوْذِي ذ يِجّن ن تَرْجِيجِي.