10 ذ يَحْيَى إِي خف يسَّاوَاڒ لْكِتَاب: أَقَا تْسكِّيغ-د يجّن ن اَرَّسُوْل ينُو زَّاثش، حمَا اَذَاش يسوْجذ اَبْرِيذ نّش.
أَقَا تسْڒَام ڒْحَقّ: زِي مِين د جِّينْت ثمْغَارِين، وَار يدْجِي حَدّ ذ اَمقّْرَان زِي يَحْيَى، وَلَكِن ونِّي إِي يدْجَان ذ اَمزْيَان قَاع ذِي ڒْمُلْك ن وجنَّا نتَّا ذ اَمقّْرَان زِي يَحْيَى.
حمَا اَذَاس ينِين: "مَا ذ شك إِي خف نتْسْڒَا اَذ د تَاسذ نِغ أَ نْرَاجَا شَان يِجّن نّغْنِي؟"
خ يَحْيَى إِݣ ينَّا نَّبي ؤُمِي قَّارن إِشَعْيَا ذݣ يِجّن ن زْمَان: <ثْمِيجَّا تْڒَاغَا ذِي ڒخْڒَا ثقَّار: سْوجْذث اَبْرِيذ إِ سِيذِي أَربِّـي، ݣّم يبْرِيذن نّس نِيشَان.>
مَامّش يقَّار لْكِتَاب ن نَّبِي إِشَعْيَا: <أَقَا تْسكِّيغ-د يج ن اَرَّسُوْل ينُو زَّاثش، حمَا اَذ يسوْجذ اَبْرِيذ نّش.
ئِي شك آي اَحنْجِير، أَذَاش تْڒَغَان نَّبِي ن ونِّي يُوْعْڒَان، مِينْزِي اَذ تُوْيُوْرذ غَار زَّاث حمَا اَذ تسْوجْذذ اَبْرِيذ إِ سِيذِي أَربِّـي.
يَارَّا خَاسن س وَاوَاڒ ن نَّبِي ؤُمِي قَّارن إِشَعْيَا ينَّا قْبڒ: "نش ذ ثْمِيْجَّا يتْڒَغَان ذِي ڒخْڒَا ثقَّار: سْوجْذث اَبْرِيذ نِيشَان إِ سِيذِي أَربِّـي."