32 وَلَكِن بُطْرُس ذ يِنِّي اَكِذس تطّْصن تْنُوْدُّوْمن س يِيضص، وَامِي فَاقن مْلِيح ثُمَّا ؤُفِين لْعَظَمَا ن عِيْسَى، أَكِذس ثْنَاين ن يرْيَازن بدّن.
ئِذْوڒ-د عَاوذ غَارْسن يُوْفِي-ثن طّْصن ڒَاحقَّاش يغلّب خَاسن يِضص. نِثْنِي عَاوذ وَار ؤُفِين مِين ذَاس غَا ينِين.
أَوَاڒ-أَ يذْوڒ ذ بْنَاذم، ئِزْذغ جَارَانغ. نشِّين نࢲْرَا لْعَظَمَا غَارس يدْجَان، لْعَظَمَا-يَا ثدْجَا غَار مِّيس وَاحْذس ن بَابَاس. نتَّا يشُّوْر س اَرْضَا ذ لْحَقِيقَا.
آ بَابَا، يِيْنَا ذَايِي ثُوْشِيذ خْسغ اَذ يڒِين اَكِذِي مَانِي مَا دْجِيغ نش حمَا اَذ ࢲرن لْعَظَمَا ينُو إِي ذَايِي ثُوْشِيذ مِينْزِي شك ثْحِبّذ-اَيِي قْبَڒ مَا ٱذ تِيڒِي دُّنشْت.
وَا شُوْف، نشِّين تُوْغَا وَار نْذفَّار شَا ثِحُوْجَا نِّي إِي تْوَاݣّنْت س ڒفْطَانث ن بْنَاذم وَامِي إِي كنِّيو نْسفْهَام خ جّْهذ نّس ذ نْهَار نِّي إِي ذِي د غَا يَاس سِيذِيثْنغ عِيْسَى لْمَسِيح؛ لَّا، نشِّين نࢲْرَا س ثِيطَّاوِين نّغ مشْحَاڒ ثمْغَر ثُوْعْڒَات نّس.
آي يمْعِيزّن ينُو، ڒخُّو نشِّين ذ ثَارْوَا ن أَربِّـي. عَاذ وَار د تْمظْهَار شَا صِّيفث نّغ مَامش غَا ثِيڒِي، وَلَكِن نسّن اَذ تِيڒِي اَم نتَّا خْمِي د غَا يمظْهَار ڒَاحقَّاش اَث نْࢲر نتَّا مَامش إِي يدْجَا.