37 أُوْشَا تَّارن زِي عِيْسَى مَارَّا أَيْثْبَاب ن جِّهث ن يجَرِيثِيْين حمَا اَخَاسن يبعّذ مِينْزِي ݣّْوْذن اَطَّاس. ئِنْيَا ذِي ثغَرَّابُوْت يعْقب سّنِّي.
ڒخْدّنِّي فّْغن-د مَارَّا يوْذَان ن وبِيلَاج بَاش اَذ رَاحن اَذ ڒْقَان عِيْسَى. وَامِي ث ࢲْرِين، حشّْمن-ث حمَا اَخَاسن يبعّذ زِي جِّهث نْسن.
أُوْشَا بْذَان تتَّارن زَّايس حمَا اَخَاسن يبعّذ زِي جِّهث نْسن.
ينَّا-ٱسن عِيْسَى إِ يمحْضَارن نّس: "ونِّي يتْسْڒَان إِ وَاوَاڒ نْوم، أَتَاف يتْسْڒَا-يَايِي إِ نش. ونِّي وَار كنِّيو يقْبِيڒن شَا، أَتَاف ؤُڒَا ذ نش وَار ذَايِي يقْبِيڒ شَا. ونِّي وَار ذَايِي يقْبِيڒن شَا نش، أَتَاف وَار يقْبِيڒ شَا ونِّي ذَايِي د يسّكّن."
سِمْعَان بُطْرُس وَامِي يࢲْرا مَانَايَا يُوْسَا-د يوْضَا غَار يضَارن ن عِيْسَى ينَّا-ٱس: "آ سِيذِي، بعّذ خَافِي نش ذ لْعَاصِي."
وَامِي يُوْفَا عِيْسَى ذِنِّي يبْذَا يسْنكَّر ثْغُوْيّث، ئِوْضَا غَار يضَارن ن عِيْسَى ينْدق-د س يِجّن ن ثْمِيجَّا ثُوْعْڒَا ينَّا-ٱس: "آ عِيْسَى آ مِّيس ن أَربِّـي يُوْعْڒَان، مِين ثخْسذ زَّايِي؟ تتَّارغ زَّايك حمَا وَار ذَايِي تْعدِّيبذ شَا!"
خبَّرن-ثن ڒشْهُوْذ مَامّش يݣَّا عِيْسَى يسْݣنْفَا اَرْيَاز نِّي إِي ذِي تُوْغَا دْجَان جْنُوْن.
أَرْيَاز نِّي إِي زِي فّْغن جْنُوْن يتَّار زِي عِيْسَى حمَا اَكِذس يرَاح. وَلَكِن عِيْسَى يُوْݣِي يسّكّ-يث ينَّا-ٱس:
مڒَا وَار كنِّيو قْبِيڒن شَا ذِي شَان ثنْدِينْت، فّْغم سّنِّي مسْحث ثَعجَّاشْت زݣ يضَارن نْوم اَم شَا ن شْهَاذث خَاسن."
صَافِي كَّرن رُوْحن غَار يِجّن ن دْشَار نّغْنِي.
ؤُسِين-د غَارْسن تتَّارن زَّايْسن اَذَاسن سَامْحن، سُوْفْغن-ثن زِي ڒحْبس تَّارن زَّايْسن اَذ فّْغن زِي ثنْدِينْت.