لوقا 8:13 - ثريفيث 202013 زَّرِّيعث نِّي إِݣ يوْضَان جَار يِزْرَا نتَّاث اَم يِوْذَان إِي تسْڒَان إِ وَاوَاڒ ن أَربِّـي، قبْڒن-ث س ڒفْرَاحث. وَامِي وَار ؤُوْثِين بُو يࢲوْرَان مْلِيح ذغْيَا تْنقْڒَاعن. تَامْنن زَّايس غِير ذݣ يِجّن ن ڒْوقْث وَاهَا، ذِي ڒْوقْث ن ڒمْحَاين ذغْيَا تفّْغن اَبْرِيذ. အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
يثَرَّاسن-أَ يِيْنَا تْوسَّاخن يمنْسِيون نْوم ن ثمْعَاشَرْث. تتّن اَكِذْوم بْڒَا مَا ٱذ سذْحَان، نِثْنِي ݣِّين اَم شَا ن يمكْسَاون إِي عتّْقن يخف نْسن وَاهَا. نِثْنِي ذ يسيْنُوْثن بْڒَا يَانْࢲَار غِير يتَاوِي-ثن اَرِّيح يتَارَّا-ثن. نِثْنِي ݣِّين اَم ثْشجُّوْرَا ذِي ڒخْڒِيف وَار يتَارْون شَا، تْنقْڒَاعنْت-يد زݣ يࢲوْرَان نْسنْت؛ يعْنِي يبْرِيذن نْسنْت مُّوْثن س ثْنَاين.