39 ئِسِّيوڒ اَكِذْسن عَاوذ عِيْسَى س يِجّن ن ڒْمَعْنَا ينَّا-ٱسن: "أَضَرْغَاڒ، مَا ٱذ يجَرّ اَضَرْغَاڒ؟ مَا وَار وطِّين شَا س ثْنَاين إِذْسن ذِي شَان ثسْرَافْث؟
ئِقَّار-اَسن اَطَّاس ن ثْمسْڒَايِين س ڒمْعَانِي ينَّا-ٱسن: "صنّْطث! ئِفّغ وفدْجَاح اَذ يزْرع.
اجّم-ثن! نِثْنِي ذ يضَرْغَاڒن تْجَرَّان يضَرْغَاڒن. مڒَا اَضَرْغَاڒ يجَرّ اَضَرْغَاڒ، أَتَاف اَذ وْضَان س ثْنَاين إِذْسن ذِي شَان ثسْرَافْث."
آي يفِيغرَان! آ ثَارْوَا ن ثْفِيغرَاوِين! مَامّش ثْفكَّرم اَذ تَروْڒم زِي لْعِقَاب ن جَهنَّامَا؟
مڒَا شك اَقَاش متْأَكّد ثْزمَّرذ اَذ تْسُوْيُوْرذ يضَرْغَاڒن، شك عَاوذ اَقَاش ذ نُّوْر إِ يِنِّي يدْجَان ذِي ثَادْجسْت،
أَمَّا يرْيَازن يعفَّانن ذ يرْيَازن يشمَّاثن نِثْنِي اَذ ارْنِين ذِي ثُوْعُوْفّْنَا وَاهَا، نِثْنِي اَذ شمّْثن اَذ تْوَاشمّْثن.